#1 Mistake:
Failure to give adequate praise, thanks, recognition or appreciation to the team
Solution – You can build a team but you cannot buy one. Go to courses, plan surprises, have a bonus system, give constant thanks, praise – more than you think you ever need to know you cannot do it without them; take a pill and just do it!
Do It - it will pay you back 10 fold-happier team, less turnover/stress
#2 Mistake:
Failure to hire the “right” people
Solution – Create a place for a great person, have the team do interviewing and hiring,
be patient and wait - no desperate hiring allowed ,know personality traits and how to use them, use testing (IQ and/or personality), know how very expensive it is to hire wrong,
accept responsibility for doing wrong and fix it ASAP
#3 Mistake :
Keeping the “wrong” people on board too long
Solution – Decide early and move forward; do them a favor, terminate earlier rather than later, have a reality check, help them to leave and be happier free up their future,
know that energy suckers must go, learn from your mistakes, memorize this sentence:
“I don’t know how we are ever going to get along without you, but starting tomorrow, we are certainly going to try.”
#4 Mistake:
Failure to provide the team with goals, personal accountability, performance evaluations and feedback.
Solution – Do annual performance evaluations, train yourself first, and then train the team, have productive and regular effective staff meetings, involve the team in the practice goal setting process and hire someone to help you do this, reward great performance.
#5 Mistake:
Failure to delegate, think you can or should do it all
Solution – Hire the right people in the first place walk your talk, be specific with training and requests develop more trust, support them in front of others, reward great performance and praise them, train and then empower the team to do more
#6 Mistake:
Failure to establish an organized, effective Internal/External marketing plan
Solution – Have a marketing committee, meet regularly to discuss, plan and implement, go to meetings, and ask others so you learn more, hire others (consultants) to help you, develop the plan and then stick to it!, promote or perish!, turn your team loose.
#7 Mistake:
Failure to be the LEADER of the team
Solution - Pay attention to the practice goals, numbers and pulse, set a good example in all areas, read, go to courses, get a coach or mentor and ask others for feedback on how you are doing
#8 Mistake:
A poor or negative attitude/moodiness exhibited by the Manager
Solution - know that ego, arrogance get you nowhere, set a good example, admit your weaknesses to yourself and your team, ask your team for help, assistance, coaching, hire others to help you get better – you’ll be glad you did, read, take courses and be more grateful.
#9 Mistake:
Avoiding conflict or confronting of the team
Solution - Learn conflict resolution skills, talk openly about all things, be firm yet still be kind, do people a favor by being honest and real.
#10 Mistake:
Failure to hold regular, effective team meetings
Solution - Learn how to do it well, set the time and stick to it !, follow written agenda, stay on focus and on time, have complete notes taken and distributed, rotate the facilitator, don’t think you have to lead them yourself !
Sep 29, 2010
Sep 8, 2010
မေကာင္းေသာ အားနာျခင္းမ်ဳိးမ်ား
(၁) စိတ္ထဲ၌ ရွိသည့္အတုိင္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာမထြက္ေသာ အားနာျခင္းမ်ဳိး
စိတ္ထဲရွိသည္ကုိ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာမထြက္ေသာ အားနာျခင္းမ်ဳိးသည္ မေကာင္းေသာ အားနာျခင္းမ်ဳိးျဖစ္သည္။ ေအာက္ပါ ဥပမာမ်ားကုိ ၾကည့္ပါ။
(က) လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္မ်ားႏွင့္အတူ ၀ုိင္းထုိင္၍ ေန႔လည္စာ စားခ်ိန္တြင္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ထုိင္စားေနသူတဦး၏ ေမးေစ့တြင္ ထမင္းလုံးကပ္ေနသည္။ သင္ကေျပာရမွာကုိ အားနာေနသည္။ သင္ေျပာလုိက္လွ်င္ ထုိသူ ရွက္သြားမွာကိုလည္း စုိးရိမ္ေနသည္။ သုိ႔ေသာ္ ထုိထမင္းေစ့ ကပ္ေနျခင္းကုိ ျမင္ေနရသူတုိင္း၏စိတ္တြင္ ကသိကေအာက္ႏွင့္ မသက္သာ။ ဤကိစၥမ်ဳိးတြင္ အားနာေန၍ မေျပာျခင္းသည္မေကာင္း။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာလုိက္ျခင္းျဖင့္အားလုံးေျပလည္သြားႏုိင္သည္။
(ခ) တစုံတေယာက္က သင့္ထံမွ ပုိက္ဆံေခ်းငွားသည္။ တကယ္ေတာ့ သင္က မေခ်းခ်င္။ သုိ႔ေသာ္ ျငင္းရမွာ အားနာ၍ ေခ်းလုိက္သည္။ (ၿပီးေတာ့ သင္က ေငြျပန္ေတာင္းရမွာကုိလည္း အားနာေနဦးမည္ ျဖစ္သည္။) ထုိေန႔မွစ၍ ေငြျပန္မရမခ်င္း သင္မေပ်ာ္ေတာ့။
ဤေနရာတြင္လည္း အားနာျခင္းသည္ သင္၏ပကတိစိတ္အရင္းခံကုိ ကြယ္၀ွက္၍ မျပတ္မသား ဆုံးျဖတ္ျခင္း အားနာျခင္းမ်ဳိး ျဖစ္သည္။
ဤေနရာတြင္ စကားစပ္လ်ဥ္း၍ အေတြ႕အႀကဳံတခုကုိ ျပန္လည္ေဖာက္သည္ခ်ခ်င္ပါသည္။
တေန႔တြင္ မိတ္ေဆြတေယာက္အား စင္ကာပူေလဆိပ္သုိ႔ လုိက္ပုိ႔ရာတြင္ ျမန္မာလူမ်ဳိးတဦး၏ ၿငီးတြားသံကုိ ေအာက္ပါအတုိင္း ၾကားခဲ့ရပါသည္။
“စိတ္ညစ္တယ္ဗ်ာ။ သူ႕အိမ္က လမ္းျကံဳ ထည့္ေပးလုိက္လုိ ့တလမ္းလုံး လက္ေမာင္ျပဳတ္မတတ္ ဆြဲလာရတယ္”
ထုိစကားကုိ ၾကားရသည့္အခ်ိန္မွစ၍ အိမ္ျပန္ေရာက္သည္အထိ က်မ..မွာ ေတြးမိတုိင္း အူယားလွသျဖင့္ အသံထြက္၍ မရယ္မိေအာင္ ေအာင့္ထားရ၏။
လူႀကဳံေပးသူကလည္း အားမနာပ ထည့္ေပးၿပီး၊ သယ္သူကလည္း အားအနာလြန္ကာ သယ္လာခဲ့ၿပီးမွ ကြယ္ရာတြင္ စကားတင္းဆုိ ၿငီးတြားေနျခင္း ျဖစ္သည္။
(၂) ကုိယ္ရသင့္ရထုိက္သည္ကုိ ေတာင္းဆုိရမွာ အားနာျခင္းမ်ဳိး
ဤသည္မွာ ျမန္မာအမ်ားစုတြင္ ျဖစ္တတ္ေသာ အားနာမႈမ်ဳိး ျဖစ္သည္။ အေႂကြးျပန္ေတာင္းရမည္ကုိ တြန္႔ဆုတ္ေနၾကသည္။ မိမိ၏ အားလပ္ရက္ခြင့္ကုိ ယူရန္တြန္႔ဆုတ္ေနၾကသည္။
က်ဴတန္းစီရာ၌ မိမိေရွ႕တြင္ ၾကားျဖတ္၍ တန္းစီသူကုိမလုပ္ရန္ေျပာဖုိ႔ ၀န္ေလးၾကသည္။မိမိႏွင့္ ခ်ိန္းဆုိထားေသာအခ်ိန္တြင္ တိက်စြာ ေရာက္မလာသူအား ေထာက္ျပသတိေပးရန္ တြန္႔ဆုတ္ အားနာေနတတ္ၾကသည္။
ဤအားနားျခင္းသည္ ေလာဘနည္းျခင္းေၾကာင့္လည္းမဟုတ္၊ခႏၱီပါရမီႏွင့္ျပည့္၀ေနျခင္းေၾကာင့္လည္းမဟုတ္။ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈဟုကား လုံးလုံးမွ်ပင္မဆုိသင့္။
ဤအားနာျခင္းမ်ဳိးသည္ လူပုဂၢဳိလ္တဦးခ်င္း၏ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြးႏွင့္သာ ဆုိင္ေပသည္။ တျခားအေၾကာင္းေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲမိမိရသင့္ရထုိက္သည္ကုိ မသိေလာက္ေအာင္ ထံူ၍ အ၍ န၍သာ ျဖစ္ႏုိင္ေပသည္။
မိမိတြင္ ထုိသုိ႔ေသာ အားနာမႈမ်ဳိးရွိက သတိထား၍ ေခ်ဖ်က္သင့္သည္ဟု ထင္ပါသည္။
(၃) မိမိတာ၀န္ႏွင့္ အားနာျခင္းကုိ မခြဲျခားတတ္ျခင္း
လူတုိ႔သည္ အဖြဲ႕အစည္း၊ အသုိင္းအ၀ုိင္းႏွင့္ ေနထုိင္၍ အလုပ္လုပ္ကုိင္ေသာအခါ မိမိ၏ ပုဂၢဳိလ္ေရးဆုိင္ရာ ခံစားခ်က္တုိ႔ကုိ ေဘးခ်ိတ္၍ မိမိ၏ တာ၀န္ကုိ ေက်ပြန္အပ္၏။ သင္၏ အလုပ္ကုိ ထမ္းေဆာင္ရာတြင္အားနာျခင္းကုိ ေဘးခ်ိတ္ထားရမည္။ သင္သည္ ရဲအမႈထမ္းျဖစ္ပါက သင္၏ ေဆြမ်ဳိး၊ မိတ္ေဆြ ရာဇ၀တ္မႈ က်ဴးလြန္သည္ကုိ ေတြ႕လွ်င္ သင္ အားနာ၍မရ၊ ဖမ္းရမည္။
သင္သည္ ေက်ာင္းဆရာျဖစ္က သင့္သူငယ္ခ်င္း၏သား စာေမးပြဲမေျဖဆုိႏုိင္သည္ကုိ အားနာသည္ဆုိကာ အေအာင္ေပး၍ မျဖစ္။ သင္သည္ တရားသူႀကီးျဖစ္က သင့္မိတ္ေဆြကုိအားနာ၍ အျပစ္ေလွ်ာ့ေပါ႔ျခင္း
လႊတ္ေပးျခင္း မျပဳရ။ တာ၀န္ႏွင့္ အားနာျခင္းကုိ အထက္ပါအတုိင္း ခြဲျခားသင့္သည္ဟု ယူဆမိပါသည္။
ယခုအခါ……႔ ျမန္မာျပည္တြင္ နည္းမမွန္ေသာ အားနာမႈမ်ားက ေနရာအႏွံ႕ ႀကီးစုိးေနရာ ရံဖန္ရံခါ အမွားႏွင့္ အမွန္ကုိပင္ ေ၀ဖန္ပုိင္းျခားမႈ မ႐ွိႏုိင္ေလာက္ေအာင္အထိ ျဖစ္ေနသည္ကုိပင္ ႀကဳံၾကရေပသည္။
သင္သည္ ဘတ္စ္ကားစပယ္ယာက နည္းမက် လမ္းမက် ဟိန္းေဟာက္သည္ကုိမ်က္ႏွာေအာက္ခ်၍ ခံေနေပမည္။ သင္သည္ ေစ်းတြင္ အသားသည္က အေလးခုိးသည္ကုိ
သိသိႏွင့္ ျပန္မေျပာ၀ံ့ဘဲ ငုံ႔ခံေနမည္။သင္သည္ ေက်ာင္းဆရာျဖစ္ကတုိင္းပညာေရးမွဴး၏ သမီးမဂၤလာေဆာင္အတြက္ လက္ဖြဲ႕ရန္ဆုိကာ သင့္လစာမွျဖတ္ေတာက္လုိက္ျခင္းကုိ ျပန္မေျပာဘဲ ၿငိမ္ခံေနမည္။
သင္သည္ သာသနာေရးအတြက္အေၾကာင္းျပကာ ဘယ္ကမွန္းမသိ၊ ျဖတ္ပုိင္းႏွင့္ လာေရာက္ အလွဴခံလွ်င္ စိတ္မပါဘဲႏွင့္လည္း အားနာ၍ ထည့္လုိက္ေပမည္…
…………………….စသည့္ စသည့္ နည္းမမွန္ေသာ
အားနာမွု ့ေျကာင့္……….. ျမန္မာ့လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတြင္ အက်ည္းတန္ အရုပ္ဆုိးေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားႏွင့္ ႀကဳံေတြ႕ေနရျခင္း ဆုိလွ်င္ပင္ လြန္မည္မထင္။
ဤသုိ႔လွ်င္ မိမိရသင့္ရထုိက္ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားကုိ ေတာင္းရေကာင္းမွန္းမသိ၊ စူးစမ္းရေကာင္းမွန္းမသိ၊ ေမးျမန္းရေကာင္းမွန္းမသိ၊ နည္းမမွန္ေသာ အားနာမႈႏွင့္ ေၾကာက္ရြံ႕မႈတုိ႔၏ ပိန္းပိတ္မႈေအာက္တြင္
ႏွစ္ကာလရွည္ျမင့္စြာ ေနထုိင္လာၾကရေသာအခါ အင္မတန္ ဆုိးညစ္ေသာ လူတစုက ဤေပ်ာ့ကြက္မ်ားကုိ အသုံးခ်၍ မိမိတုိ႔၏ အခြင့္အေရးမ်ားကုိ ထိပါးလာေသာအခါ မိမိတုိ႔မွာ တြန္းလွန္ႏုိင္ေသာ သတၱိမရွိေတာ့ေသာ အေျခအေနသုိ႔ ဆုိက္ေရာက္သြားတတ္ေခ်သည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာတုိ႔အေနႏွင့္ တမ်ဳိးသားလုံးအက်ုဳိးစီးပြားကုိေမွ်ာ္ေတြးကာ နည္းမွန္ လမ္းမွန္ အားနာသင့္ေျကာင္းတုိက္တြန္းေရးသားလုိက္ပါသည္ ။
စိတ္ထဲရွိသည္ကုိ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာမထြက္ေသာ အားနာျခင္းမ်ဳိးသည္ မေကာင္းေသာ အားနာျခင္းမ်ဳိးျဖစ္သည္။ ေအာက္ပါ ဥပမာမ်ားကုိ ၾကည့္ပါ။
(က) လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္မ်ားႏွင့္အတူ ၀ုိင္းထုိင္၍ ေန႔လည္စာ စားခ်ိန္တြင္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ထုိင္စားေနသူတဦး၏ ေမးေစ့တြင္ ထမင္းလုံးကပ္ေနသည္။ သင္ကေျပာရမွာကုိ အားနာေနသည္။ သင္ေျပာလုိက္လွ်င္ ထုိသူ ရွက္သြားမွာကိုလည္း စုိးရိမ္ေနသည္။ သုိ႔ေသာ္ ထုိထမင္းေစ့ ကပ္ေနျခင္းကုိ ျမင္ေနရသူတုိင္း၏စိတ္တြင္ ကသိကေအာက္ႏွင့္ မသက္သာ။ ဤကိစၥမ်ဳိးတြင္ အားနာေန၍ မေျပာျခင္းသည္မေကာင္း။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာလုိက္ျခင္းျဖင့္အားလုံးေျပလည္သြားႏုိင္သည္။
(ခ) တစုံတေယာက္က သင့္ထံမွ ပုိက္ဆံေခ်းငွားသည္။ တကယ္ေတာ့ သင္က မေခ်းခ်င္။ သုိ႔ေသာ္ ျငင္းရမွာ အားနာ၍ ေခ်းလုိက္သည္။ (ၿပီးေတာ့ သင္က ေငြျပန္ေတာင္းရမွာကုိလည္း အားနာေနဦးမည္ ျဖစ္သည္။) ထုိေန႔မွစ၍ ေငြျပန္မရမခ်င္း သင္မေပ်ာ္ေတာ့။
ဤေနရာတြင္လည္း အားနာျခင္းသည္ သင္၏ပကတိစိတ္အရင္းခံကုိ ကြယ္၀ွက္၍ မျပတ္မသား ဆုံးျဖတ္ျခင္း အားနာျခင္းမ်ဳိး ျဖစ္သည္။
ဤေနရာတြင္ စကားစပ္လ်ဥ္း၍ အေတြ႕အႀကဳံတခုကုိ ျပန္လည္ေဖာက္သည္ခ်ခ်င္ပါသည္။
တေန႔တြင္ မိတ္ေဆြတေယာက္အား စင္ကာပူေလဆိပ္သုိ႔ လုိက္ပုိ႔ရာတြင္ ျမန္မာလူမ်ဳိးတဦး၏ ၿငီးတြားသံကုိ ေအာက္ပါအတုိင္း ၾကားခဲ့ရပါသည္။
“စိတ္ညစ္တယ္ဗ်ာ။ သူ႕အိမ္က လမ္းျကံဳ ထည့္ေပးလုိက္လုိ ့တလမ္းလုံး လက္ေမာင္ျပဳတ္မတတ္ ဆြဲလာရတယ္”
ထုိစကားကုိ ၾကားရသည့္အခ်ိန္မွစ၍ အိမ္ျပန္ေရာက္သည္အထိ က်မ..မွာ ေတြးမိတုိင္း အူယားလွသျဖင့္ အသံထြက္၍ မရယ္မိေအာင္ ေအာင့္ထားရ၏။
လူႀကဳံေပးသူကလည္း အားမနာပ ထည့္ေပးၿပီး၊ သယ္သူကလည္း အားအနာလြန္ကာ သယ္လာခဲ့ၿပီးမွ ကြယ္ရာတြင္ စကားတင္းဆုိ ၿငီးတြားေနျခင္း ျဖစ္သည္။
(၂) ကုိယ္ရသင့္ရထုိက္သည္ကုိ ေတာင္းဆုိရမွာ အားနာျခင္းမ်ဳိး
ဤသည္မွာ ျမန္မာအမ်ားစုတြင္ ျဖစ္တတ္ေသာ အားနာမႈမ်ဳိး ျဖစ္သည္။ အေႂကြးျပန္ေတာင္းရမည္ကုိ တြန္႔ဆုတ္ေနၾကသည္။ မိမိ၏ အားလပ္ရက္ခြင့္ကုိ ယူရန္တြန္႔ဆုတ္ေနၾကသည္။
က်ဴတန္းစီရာ၌ မိမိေရွ႕တြင္ ၾကားျဖတ္၍ တန္းစီသူကုိမလုပ္ရန္ေျပာဖုိ႔ ၀န္ေလးၾကသည္။မိမိႏွင့္ ခ်ိန္းဆုိထားေသာအခ်ိန္တြင္ တိက်စြာ ေရာက္မလာသူအား ေထာက္ျပသတိေပးရန္ တြန္႔ဆုတ္ အားနာေနတတ္ၾကသည္။
ဤအားနားျခင္းသည္ ေလာဘနည္းျခင္းေၾကာင့္လည္းမဟုတ္၊ခႏၱီပါရမီႏွင့္ျပည့္၀ေနျခင္းေၾကာင့္လည္းမဟုတ္။ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈဟုကား လုံးလုံးမွ်ပင္မဆုိသင့္။
ဤအားနာျခင္းမ်ဳိးသည္ လူပုဂၢဳိလ္တဦးခ်င္း၏ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြးႏွင့္သာ ဆုိင္ေပသည္။ တျခားအေၾကာင္းေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲမိမိရသင့္ရထုိက္သည္ကုိ မသိေလာက္ေအာင္ ထံူ၍ အ၍ န၍သာ ျဖစ္ႏုိင္ေပသည္။
မိမိတြင္ ထုိသုိ႔ေသာ အားနာမႈမ်ဳိးရွိက သတိထား၍ ေခ်ဖ်က္သင့္သည္ဟု ထင္ပါသည္။
(၃) မိမိတာ၀န္ႏွင့္ အားနာျခင္းကုိ မခြဲျခားတတ္ျခင္း
လူတုိ႔သည္ အဖြဲ႕အစည္း၊ အသုိင္းအ၀ုိင္းႏွင့္ ေနထုိင္၍ အလုပ္လုပ္ကုိင္ေသာအခါ မိမိ၏ ပုဂၢဳိလ္ေရးဆုိင္ရာ ခံစားခ်က္တုိ႔ကုိ ေဘးခ်ိတ္၍ မိမိ၏ တာ၀န္ကုိ ေက်ပြန္အပ္၏။ သင္၏ အလုပ္ကုိ ထမ္းေဆာင္ရာတြင္အားနာျခင္းကုိ ေဘးခ်ိတ္ထားရမည္။ သင္သည္ ရဲအမႈထမ္းျဖစ္ပါက သင္၏ ေဆြမ်ဳိး၊ မိတ္ေဆြ ရာဇ၀တ္မႈ က်ဴးလြန္သည္ကုိ ေတြ႕လွ်င္ သင္ အားနာ၍မရ၊ ဖမ္းရမည္။
သင္သည္ ေက်ာင္းဆရာျဖစ္က သင့္သူငယ္ခ်င္း၏သား စာေမးပြဲမေျဖဆုိႏုိင္သည္ကုိ အားနာသည္ဆုိကာ အေအာင္ေပး၍ မျဖစ္။ သင္သည္ တရားသူႀကီးျဖစ္က သင့္မိတ္ေဆြကုိအားနာ၍ အျပစ္ေလွ်ာ့ေပါ႔ျခင္း
လႊတ္ေပးျခင္း မျပဳရ။ တာ၀န္ႏွင့္ အားနာျခင္းကုိ အထက္ပါအတုိင္း ခြဲျခားသင့္သည္ဟု ယူဆမိပါသည္။
ယခုအခါ……႔ ျမန္မာျပည္တြင္ နည္းမမွန္ေသာ အားနာမႈမ်ားက ေနရာအႏွံ႕ ႀကီးစုိးေနရာ ရံဖန္ရံခါ အမွားႏွင့္ အမွန္ကုိပင္ ေ၀ဖန္ပုိင္းျခားမႈ မ႐ွိႏုိင္ေလာက္ေအာင္အထိ ျဖစ္ေနသည္ကုိပင္ ႀကဳံၾကရေပသည္။
သင္သည္ ဘတ္စ္ကားစပယ္ယာက နည္းမက် လမ္းမက် ဟိန္းေဟာက္သည္ကုိမ်က္ႏွာေအာက္ခ်၍ ခံေနေပမည္။ သင္သည္ ေစ်းတြင္ အသားသည္က အေလးခုိးသည္ကုိ
သိသိႏွင့္ ျပန္မေျပာ၀ံ့ဘဲ ငုံ႔ခံေနမည္။သင္သည္ ေက်ာင္းဆရာျဖစ္ကတုိင္းပညာေရးမွဴး၏ သမီးမဂၤလာေဆာင္အတြက္ လက္ဖြဲ႕ရန္ဆုိကာ သင့္လစာမွျဖတ္ေတာက္လုိက္ျခင္းကုိ ျပန္မေျပာဘဲ ၿငိမ္ခံေနမည္။
သင္သည္ သာသနာေရးအတြက္အေၾကာင္းျပကာ ဘယ္ကမွန္းမသိ၊ ျဖတ္ပုိင္းႏွင့္ လာေရာက္ အလွဴခံလွ်င္ စိတ္မပါဘဲႏွင့္လည္း အားနာ၍ ထည့္လုိက္ေပမည္…
…………………….စသည့္ စသည့္ နည္းမမွန္ေသာ
အားနာမွု ့ေျကာင့္……….. ျမန္မာ့လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတြင္ အက်ည္းတန္ အရုပ္ဆုိးေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားႏွင့္ ႀကဳံေတြ႕ေနရျခင္း ဆုိလွ်င္ပင္ လြန္မည္မထင္။
ဤသုိ႔လွ်င္ မိမိရသင့္ရထုိက္ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားကုိ ေတာင္းရေကာင္းမွန္းမသိ၊ စူးစမ္းရေကာင္းမွန္းမသိ၊ ေမးျမန္းရေကာင္းမွန္းမသိ၊ နည္းမမွန္ေသာ အားနာမႈႏွင့္ ေၾကာက္ရြံ႕မႈတုိ႔၏ ပိန္းပိတ္မႈေအာက္တြင္
ႏွစ္ကာလရွည္ျမင့္စြာ ေနထုိင္လာၾကရေသာအခါ အင္မတန္ ဆုိးညစ္ေသာ လူတစုက ဤေပ်ာ့ကြက္မ်ားကုိ အသုံးခ်၍ မိမိတုိ႔၏ အခြင့္အေရးမ်ားကုိ ထိပါးလာေသာအခါ မိမိတုိ႔မွာ တြန္းလွန္ႏုိင္ေသာ သတၱိမရွိေတာ့ေသာ အေျခအေနသုိ႔ ဆုိက္ေရာက္သြားတတ္ေခ်သည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာတုိ႔အေနႏွင့္ တမ်ဳိးသားလုံးအက်ုဳိးစီးပြားကုိေမွ်ာ္ေတြးကာ နည္းမွန္ လမ္းမွန္ အားနာသင့္ေျကာင္းတုိက္တြန္းေရးသားလုိက္ပါသည္ ။
လက္ထက္လက္စြပ္ကို ဘာလို႔လက္သူၾကြယ္မွာ၀တ္ရတာလဲ။
ကဲ … အားလံုး… လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဘုရား႐ွိခိုးတဲ့ပံုစံကိုျပဳလုပ္လိုက္ပါ(လက္အုပ္ခ်ီတဲ့ပံုစံကို ဆိုလိုတာပါ)… လက္ခလယ္ကိုေခါက္လိုက္ၿပီး လက္ခလည္ကိုေၾကာခ်င္းထိေအာင္ ေခါက္ေကြးထားဖို႔ိုလိုမယ္ေနာ္…
က်န္တဲ့လက္ေခ်ာင္းမ်ားက လက္ထိပ္ခ်င္းထိေနပါေစ။
ဒီကစားနည္းကို မကစားခင္မွာ လက္ငါးေခ်ာင္းက ဘာကိုရည္ညႊန္းတယ္ဆိုတာကို ေျပာျပပါမယ္။
1. လက္မထိပ္ကို ထိလိုက္ ခြါလိုက္လုပ္ၾကည့္ပါ… လက္မကိုခြါလို႔ ရပါတယ္… လက္မဆိုတာ မိဘကိုဆိုလိုတာပါ… လူတိုင္းမွာ အိုနာေသရမယ္ဆိုတာရွိတယ္…
ဒါေၾကာင့္ ခြါလို႔ရတာပါ။
2. ေနာက္လက္မကိုျပန္ထိလိုက္ၿပီး လက္ညိႈးကို ထိလိုက္ ခြါလိုက္လုပ္ၾကည့္ပါ…လက္ညႈိးကေတာ့ ညီအကိုေမာင္ႏွမ ကိုဆိုလိုတာပါ… သူတို႔ေတြလည္း သူ႔အိမ္ေထာင္နဲ႔ သူျဖစ္သြားရင္ သင့္ကို ခြဲသြားမွာပဲ။
3. ေနာက္ၿပီး လက္ခလယ္ကေတာ့ ကိုယ္ကိုတိုင္ပဲျဖစ္တယ္… ( ဒါေၾကာင့္ဘာမွလုပ္စရာမလိုပါဘူး )
4. ေနာက္လက္ညႈိးနဲ႔လက္မေတြကိုျပန္ထိထားၿပီး…လက္သန္းေလးကို ထပ္ခြါၾကည့္ပါ… ဒါကေတာ့ သားသမီးေတြပါ… သူတို႔လည္း ခြဲခြါၾကမွာပါ။
5. ဒါျဖင့္ ေနာက္ဆံုးလက္သူၾကြယ္ကို ခြါၾကည့္ပါ… ခြါလို႔ရလား… ခြါလို႔မရဘူးမဟုတ္လား… ဒါဟာ တစ္သက္တာထာ၀ရလက္တြဲေဖာ္ပဲျဖစ္တယ္… ဒါေၾကာင့္ လက္ထပ္လက္စြပ္ကို လက္သၾကြယ္မွာ၀တ္ရျခင္းျဖစ္တယ္။
ေဆးပညာအရ အေၾကာေတြကအရမ္းကပ္ေနလို႔ ဆိုၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြ ေျပာၾကတယ္။
ဒါေပမဲ့ ဒီလို လက္ထက္လက္စြပ္ကို လက္သူၾကြယ္မွာ စြပ္ရတယ္ဆိုတာကိုေကာ ေဆးပညာကသတ္မွတ္ထားတာလား။ ဒါမွမဟုတ္တိုက္ဆိုင္လို႔မ်ားလား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ….. အခ်စ္စစ္ဆိုတာ ခြဲလို႔မရပါဘူး။
က်န္တဲ့လက္ေခ်ာင္းမ်ားက လက္ထိပ္ခ်င္းထိေနပါေစ။
ဒီကစားနည္းကို မကစားခင္မွာ လက္ငါးေခ်ာင္းက ဘာကိုရည္ညႊန္းတယ္ဆိုတာကို ေျပာျပပါမယ္။
1. လက္မထိပ္ကို ထိလိုက္ ခြါလိုက္လုပ္ၾကည့္ပါ… လက္မကိုခြါလို႔ ရပါတယ္… လက္မဆိုတာ မိဘကိုဆိုလိုတာပါ… လူတိုင္းမွာ အိုနာေသရမယ္ဆိုတာရွိတယ္…
ဒါေၾကာင့္ ခြါလို႔ရတာပါ။
2. ေနာက္လက္မကိုျပန္ထိလိုက္ၿပီး လက္ညိႈးကို ထိလိုက္ ခြါလိုက္လုပ္ၾကည့္ပါ…လက္ညႈိးကေတာ့ ညီအကိုေမာင္ႏွမ ကိုဆိုလိုတာပါ… သူတို႔ေတြလည္း သူ႔အိမ္ေထာင္နဲ႔ သူျဖစ္သြားရင္ သင့္ကို ခြဲသြားမွာပဲ။
3. ေနာက္ၿပီး လက္ခလယ္ကေတာ့ ကိုယ္ကိုတိုင္ပဲျဖစ္တယ္… ( ဒါေၾကာင့္ဘာမွလုပ္စရာမလိုပါဘူး )
4. ေနာက္လက္ညႈိးနဲ႔လက္မေတြကိုျပန္ထိထားၿပီး…လက္သန္းေလးကို ထပ္ခြါၾကည့္ပါ… ဒါကေတာ့ သားသမီးေတြပါ… သူတို႔လည္း ခြဲခြါၾကမွာပါ။
5. ဒါျဖင့္ ေနာက္ဆံုးလက္သူၾကြယ္ကို ခြါၾကည့္ပါ… ခြါလို႔ရလား… ခြါလို႔မရဘူးမဟုတ္လား… ဒါဟာ တစ္သက္တာထာ၀ရလက္တြဲေဖာ္ပဲျဖစ္တယ္… ဒါေၾကာင့္ လက္ထပ္လက္စြပ္ကို လက္သၾကြယ္မွာ၀တ္ရျခင္းျဖစ္တယ္။
ေဆးပညာအရ အေၾကာေတြကအရမ္းကပ္ေနလို႔ ဆိုၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြ ေျပာၾကတယ္။
ဒါေပမဲ့ ဒီလို လက္ထက္လက္စြပ္ကို လက္သူၾကြယ္မွာ စြပ္ရတယ္ဆိုတာကိုေကာ ေဆးပညာကသတ္မွတ္ထားတာလား။ ဒါမွမဟုတ္တိုက္ဆိုင္လို႔မ်ားလား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ….. အခ်စ္စစ္ဆိုတာ ခြဲလို႔မရပါဘူး။
ဟာသတိုေလးပါ.
လင္ေယာက်္ား အေရာင္းဆိုင္တစ္ဆိုင္ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ဖြင့္လွစ္လိုက္ပါတယ္။ အမ်ဳိးသမီးေတြ အေနနဲ႔ အဲဒီ ဆုိင္ထဲမွာ ကိုယ့္စိတ္ႀကိဳက္ ေယာက်္ားမ်ဳိးကုိ ေရြးၿပီး ဝယ္ႏိုင္ပါတယ္။
စတိုးဆိုင္ရဲ႕ အလုပ္လုပ္ပံုကို အဝင္ဝေတြမွာ လမ္းၫႊန္ ဆိုင္းဘုတ္ေတြနဲ႔ ေရးေပးထားတယ္။ အေဆာက္အဦရဲ႕ အဝင္ဝမွာေတာ့ ေရးထားတာက “သင္ တစ္ႀကိမ္သာ
လာေရာက္ခြင့္ ရွိသည္” တဲ့။
စတိုးဆိုင္က အထပ္ ေျခာက္ထပ္ ရွိပါတယ္။ အထပ္ျမင့္သြားေလေလ အေရာင္းကုန္ ေယာက်္ားေလးေတြရဲ႕ အရည္အေသြးက ျမင့္ေလေလေပါ႔။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ၿပီးၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ အထပ္ တစ္ထပ္က ေယာက်္ား တစ္ေယာက္ကို ေရြးခ်ယ္ ဝယ္ယူႏုိင္သလို မႀကိဳက္ေသးရင္ေတာ့ ေနာက္တစ္ထပ္ တက္ၿပီး ေလ့လာႏုိင္တာေပါ႔။ ဒါေပမယ့္ အထပ္တစ္ထပ္ တက္ၿပီး သြားတာနဲ႔ ေအာက္ထပ္က ေရာင္းကုန္ ေယာက်္ားေလးကို
ေရြးပိုင္ခြင့္ မရွိေတာ့ဘူး။ စတိုးဆုိင္ထဲက ျပန္ထြက္မယ္ ဆိုမွပဲ ေအာက္ဆင္းပိုင္ခြင့္ ရွိေတာ့တယ္။ ဒါေတြက ဒီ စတိုးဆိုင္ရဲ႕ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းေတြေပါ႔။
အမ်ဳိးသမီး တစ္ေယာက္ ဆိုင္ထဲကို ဝင္လာတယ္။ သူ႕အတြက္ လိုက္ဖက္ညီမယ့္ ခင္ပြန္းေလာင္း၊ လင္ေယာက်္ား တစ္ေယာက္ ဝယ္မယ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ေပါ႔။
ပထမထပ္ရဲ႕ အဝင္တံခါးမွာ ခ်ိပ္ထားတဲ့ ဆုိင္းဘုတ္ကို ဖတ္ၾကည့္လိုက္တယ္။
(၁) လႊာ >> အလုပ္အကိုင္ရွိ၍ ဘာသာေရး ကိုင္း႐ႈိင္းေသာ အမ်ဳိးသားမ်ား
ဒုတိယထပ္ရဲ႕ ဆိုင္းဘုတ္က
(၂) လႊာ >> အလုပ္အကိုင္ရွိ၍ ဘာသာေရး ကိုင္း႐ႈိင္းသည့္အျပင္ ကေလးလည္း ခ်စ္တတ္ေသာ အမ်ဳိးသားမ်ား
တတိယထပ္ရဲ႕ ဆိုင္းဘုတ္က
(၃) လႊာ >> အလုပ္အကိုင္ရွိ၍ ဘာသာေရး ကိုင္း႐ႈိင္းသည့္အျပင္ ကေလးလည္း ခ်စ္တတ္ၿပီး ႐ုပ္ရည္ အထူးသန္႔ျပန္ေသာ အမ်ဳိးသားမ်ား
“ဝိုးးးးးး” ဆိုတဲ့ အာေမဋိတ္သံ ထြက္လာေပမယ့္ ေနာက္တစ္ထပ္ကို ဆက္တက္ဖို႔ပဲ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။
အမ်ဳိးသမီးဟာ စတုတၳထပ္ကို တက္သြားၿပီး စတုတၳထပ္ရဲ႕ ဆိုင္းဘုတ္ကို ဖတ္လိုက္တယ္။
(၄) လႊာ >> အလုပ္အကိုင္ရွိ၍ ဘာသာေရး ကိုင္း႐ႈိင္းသည့္အျပင္ ကေလးလည္း ခ်စ္တတ္ၿပီး ေႂကြေလာက္ေအာင္ သန္႔ျပန္႔႐ံုမက အိမ္မႈကိစၥမ်ားကိုပါ ဝိုင္းကူလုပ္ေပးတတ္ေသာ အမ်ဳိးသားမ်ား
“ဟိုက္ ရွားပါး၊ ေႂကြစမ္း။ ငါ ေျခေထာက္ေတြ မခိုင္ေတာ့ပါလား” လို႔ ေရရြတ္ေနမိတယ္။
ေနာက္တစ္ထပ္ကို ဆက္တက္ဖို႔ပဲ အားသန္ေနတယ္။ ဒီထက္ ေကာင္းတာေတြ အေပၚထပ္မွာ ရွိႏိုင္တယ္ေလ။ ပၪၥမထပ္ရဲ႕ ဆုိင္းဘုတ္က
(၅) လႊာ >> အလုပ္အကိုင္ရွိ၍ ဘာသာေရး ကိုင္း႐ႈိင္းသည့္အျပင္ ကေလးလည္း ခ်စ္တတ္ၿပီး ေႂကြေလာက္ေအာင္ သန္႔ျပန္႔႐ံုမက အိမ္မႈကိစၥမ်ားကိုပါ ဝိုင္းကူလုပ္ေပးတတ္သလို အင္မတန္ ခ်စ္တတ္၊ ၾကင္နာတတ္ေသာ အမ်ဳိးသားမ်ား
ဒီထက္ေကာင္းတယ္ဆိုတာေတာင္ ဒီေလာက္ေကာင္းေတာ့မယ္ မထင္။ သူရဲ႕ အာ႐ံုေတြက ဒီအလႊာမွာပဲ တစ္ဝဲဝဲ လည္ေနေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူရဲ႕ ေျခလွမ္းေတြက ေနာက္တစ္ထပ္ တက္ဖို႔ ေလွကားဘက္ကုိပဲ ဆက္ၿပီး ခ်ီတက္ေနေတာ့တယ္။ ဆ႒မထပ္က ေရြးခ်ယ္မႈက ပိုေကာင္းႏိုင္ေသးတာေပါ႔။
ဆ႒မထပ္ရဲ႕ ဆုိင္းဘုတ္က
(၆) လႊာ >> သင္ဟာ ဒီအထပ္ကို ေရာက္လာတဲ့ (၄၅၈,၇၅၇) ေယာက္ေျမာက္ ဧည့္သည္ပါ။ ဒီအလႊာမွာ ဘာ အမ်ဳိးသားမွ မရွိပါဘူး။ မေရာင့္ရဲႏိုင္တဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြအတြက္ အထီးက်န္မႈေတြပဲ ရွိပါတယ္။ လင္ေယာက်္ား စတိုးဆိုင္ကိုေစ်းဝယ္လာတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူး တင္ပါတယ္။ ဆိုင္ကေန ထြက္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ပစၥည္းမ်ား ေမ့မက်န္ရစ္ေအာင္ အထူးသတိျပဳေပးပါ။ အစစအရာရာ အဆင္ေျပပါေစလို႔
ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္
စတိုးဆိုင္ရဲ႕ အလုပ္လုပ္ပံုကို အဝင္ဝေတြမွာ လမ္းၫႊန္ ဆိုင္းဘုတ္ေတြနဲ႔ ေရးေပးထားတယ္။ အေဆာက္အဦရဲ႕ အဝင္ဝမွာေတာ့ ေရးထားတာက “သင္ တစ္ႀကိမ္သာ
လာေရာက္ခြင့္ ရွိသည္” တဲ့။
စတိုးဆိုင္က အထပ္ ေျခာက္ထပ္ ရွိပါတယ္။ အထပ္ျမင့္သြားေလေလ အေရာင္းကုန္ ေယာက်္ားေလးေတြရဲ႕ အရည္အေသြးက ျမင့္ေလေလေပါ႔။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ၿပီးၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ အထပ္ တစ္ထပ္က ေယာက်္ား တစ္ေယာက္ကို ေရြးခ်ယ္ ဝယ္ယူႏုိင္သလို မႀကိဳက္ေသးရင္ေတာ့ ေနာက္တစ္ထပ္ တက္ၿပီး ေလ့လာႏုိင္တာေပါ႔။ ဒါေပမယ့္ အထပ္တစ္ထပ္ တက္ၿပီး သြားတာနဲ႔ ေအာက္ထပ္က ေရာင္းကုန္ ေယာက်္ားေလးကို
ေရြးပိုင္ခြင့္ မရွိေတာ့ဘူး။ စတိုးဆုိင္ထဲက ျပန္ထြက္မယ္ ဆိုမွပဲ ေအာက္ဆင္းပိုင္ခြင့္ ရွိေတာ့တယ္။ ဒါေတြက ဒီ စတိုးဆိုင္ရဲ႕ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းေတြေပါ႔။
အမ်ဳိးသမီး တစ္ေယာက္ ဆိုင္ထဲကို ဝင္လာတယ္။ သူ႕အတြက္ လိုက္ဖက္ညီမယ့္ ခင္ပြန္းေလာင္း၊ လင္ေယာက်္ား တစ္ေယာက္ ဝယ္မယ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ေပါ႔။
ပထမထပ္ရဲ႕ အဝင္တံခါးမွာ ခ်ိပ္ထားတဲ့ ဆုိင္းဘုတ္ကို ဖတ္ၾကည့္လိုက္တယ္။
(၁) လႊာ >> အလုပ္အကိုင္ရွိ၍ ဘာသာေရး ကိုင္း႐ႈိင္းေသာ အမ်ဳိးသားမ်ား
ဒုတိယထပ္ရဲ႕ ဆိုင္းဘုတ္က
(၂) လႊာ >> အလုပ္အကိုင္ရွိ၍ ဘာသာေရး ကိုင္း႐ႈိင္းသည့္အျပင္ ကေလးလည္း ခ်စ္တတ္ေသာ အမ်ဳိးသားမ်ား
တတိယထပ္ရဲ႕ ဆိုင္းဘုတ္က
(၃) လႊာ >> အလုပ္အကိုင္ရွိ၍ ဘာသာေရး ကိုင္း႐ႈိင္းသည့္အျပင္ ကေလးလည္း ခ်စ္တတ္ၿပီး ႐ုပ္ရည္ အထူးသန္႔ျပန္ေသာ အမ်ဳိးသားမ်ား
“ဝိုးးးးးး” ဆိုတဲ့ အာေမဋိတ္သံ ထြက္လာေပမယ့္ ေနာက္တစ္ထပ္ကို ဆက္တက္ဖို႔ပဲ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။
အမ်ဳိးသမီးဟာ စတုတၳထပ္ကို တက္သြားၿပီး စတုတၳထပ္ရဲ႕ ဆိုင္းဘုတ္ကို ဖတ္လိုက္တယ္။
(၄) လႊာ >> အလုပ္အကိုင္ရွိ၍ ဘာသာေရး ကိုင္း႐ႈိင္းသည့္အျပင္ ကေလးလည္း ခ်စ္တတ္ၿပီး ေႂကြေလာက္ေအာင္ သန္႔ျပန္႔႐ံုမက အိမ္မႈကိစၥမ်ားကိုပါ ဝိုင္းကူလုပ္ေပးတတ္ေသာ အမ်ဳိးသားမ်ား
“ဟိုက္ ရွားပါး၊ ေႂကြစမ္း။ ငါ ေျခေထာက္ေတြ မခိုင္ေတာ့ပါလား” လို႔ ေရရြတ္ေနမိတယ္။
ေနာက္တစ္ထပ္ကို ဆက္တက္ဖို႔ပဲ အားသန္ေနတယ္။ ဒီထက္ ေကာင္းတာေတြ အေပၚထပ္မွာ ရွိႏိုင္တယ္ေလ။ ပၪၥမထပ္ရဲ႕ ဆုိင္းဘုတ္က
(၅) လႊာ >> အလုပ္အကိုင္ရွိ၍ ဘာသာေရး ကိုင္း႐ႈိင္းသည့္အျပင္ ကေလးလည္း ခ်စ္တတ္ၿပီး ေႂကြေလာက္ေအာင္ သန္႔ျပန္႔႐ံုမက အိမ္မႈကိစၥမ်ားကိုပါ ဝိုင္းကူလုပ္ေပးတတ္သလို အင္မတန္ ခ်စ္တတ္၊ ၾကင္နာတတ္ေသာ အမ်ဳိးသားမ်ား
ဒီထက္ေကာင္းတယ္ဆိုတာေတာင္ ဒီေလာက္ေကာင္းေတာ့မယ္ မထင္။ သူရဲ႕ အာ႐ံုေတြက ဒီအလႊာမွာပဲ တစ္ဝဲဝဲ လည္ေနေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူရဲ႕ ေျခလွမ္းေတြက ေနာက္တစ္ထပ္ တက္ဖို႔ ေလွကားဘက္ကုိပဲ ဆက္ၿပီး ခ်ီတက္ေနေတာ့တယ္။ ဆ႒မထပ္က ေရြးခ်ယ္မႈက ပိုေကာင္းႏိုင္ေသးတာေပါ႔။
ဆ႒မထပ္ရဲ႕ ဆုိင္းဘုတ္က
(၆) လႊာ >> သင္ဟာ ဒီအထပ္ကို ေရာက္လာတဲ့ (၄၅၈,၇၅၇) ေယာက္ေျမာက္ ဧည့္သည္ပါ။ ဒီအလႊာမွာ ဘာ အမ်ဳိးသားမွ မရွိပါဘူး။ မေရာင့္ရဲႏိုင္တဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြအတြက္ အထီးက်န္မႈေတြပဲ ရွိပါတယ္။ လင္ေယာက်္ား စတိုးဆိုင္ကိုေစ်းဝယ္လာတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူး တင္ပါတယ္။ ဆိုင္ကေန ထြက္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ပစၥည္းမ်ား ေမ့မက်န္ရစ္ေအာင္ အထူးသတိျပဳေပးပါ။ အစစအရာရာ အဆင္ေျပပါေစလို႔
ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္
Sep 7, 2010
အပ်ိဳႀကီး လူပ်ိဳႀကီးတို႔၏ စရုိက္ လကၡဏာမ်ား
စရိုက္လကၡဏာမ်ား
၁။ ဘာသာေရး ကိုင္းရိႈင္းတတ္သည္။
၂။ ဇီဇာေၾကာင္တတ္သည္။
၃။ တိရိစၦာန္ကေလးမ်ားကို ခ်စ္တတ္သည္။
၄။ တူ၊တူမကေလးမ်ားကို အခ်စ္ၾကီးတတ္ၾကသည္။
၅။ တူ၊တူမကေလးမ်ားကို သူတို႔လိုေနရန္ တိုက္တြန္းတတ္ၾကသည္။
၆။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခုက်ဘို႔ အၾကာၾကီးေစာင္႔ရတတ္သည္။
ရ။ အျမဲလိုလို ဟိုဟာေကာင္းနိဳး၊ဒီဟာေကာင္း
နိဳးေရြးရခက္ေနတတ္သည္။
ဂ။ အေဖ၊အေမ ကို သူမ်ားထက္ ပိုခ်စ္တတ္သည္။
၉။ ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ လည္း သူမ်ားထက္ပိုခ်စ္တတ္သည္။
၁၀။ အခ်စ္၊အိမ္ေထာင္ေရးအေၾကာင္း သူမ်ားထက္ ပိုသိဟန္ ျပတတ္သည္။
၁၁။ အခ်စ္၊အိမ္ေထာင္ေရးအေၾကာင္း သူမ်ားထက္ ပိုမိုစိတ္၀င္စားတတ္သည္။
၁၂။ မိုးေလ၀သလို ခန္႔မွန္းရခက္တတ္သည္။
၁၃။ လိုရင္းမေရာက္ဘဲ ေ၀႔လည္ေၾကာင္ပတ္ ေျပာတတ္သည္။
၁၄။ အတိတ္၊နမိတ္ ၊တေဘာင္ တို႔ကို ယံုၾကည္တတ္သူမ်ားျဖစ္သည္။
၁၅။ မရြာေသာမိုးကို ေမွ်ာ္ကိုးတတ္သည္။
၁၆။ ႏွေျမာတြန္႔တိုေသာ္လည္း အလွဴဒါန အေပးအကမ္း ရက္ေရာတတ္သည္။
၁၇။ စိတ္ထားေကာင္းေသာ္လည္း တဗ်စ္ေတာက္ေတာက္ ေျပာတတ္သည္။
၁၈။ လူစိမ္းမ်ားကိုအားမကိုးဟန္ျပေသာ္လည္း ရင္းႏွီးသူမ်ားကိုအားကိုးလြန္တတ္ၾကသည္။
၁၉။ သီခ်င္း၊၀တၲဳ၊ရုပ္ရွင္ (အနဳပညာ)မ်ားကို နင္႔နင္႔နဲနဲ ခံစားတတ္ၾကသည္။
၂၀။ တစ္ခုခုကိုၾကိဳက္မိလွ်င္ျဖစ္ေစ၊မၾကိဳက္လွ်င္ျဖစ္ေစ ေျပာမျပီးတတ္ၾကေခ်။
၂၁။ အရွက္၊အေၾကာက္ သာမန္ထက္ပိုၾကီးတတ္သည္။
၂၂။ ဒိုင္ယာရီလိုစာအုပ္မ်ိဳးကို ေရးဖို႔ထက္သိမ္းထားဖို႔
စိတ္၀င္စားသူမ်ားျဖစ္တတ္ၾကသည္။
၂၃။ အသက္ ေမးလွ်င္ (စိတ္တြင္းက) စိတ္ဆိုးေနတတ္ၾကသည္။
၂၅။ ေဗဒင္၊လကၡဏာ၊နတ္ တို႔ကို သူမ်ားထက္ စိတ္၀င္စားတတ္ၾကသည္။
၂၆။ အတိတ္အေၾကာင္းကို လြမ္းေမာေနေလ႔ရွိေသာ္္လည္း ထုတ္ေဖာ္ျပေလ႔မရွိၾက။
၂ရ။ အစိုးရိမ္ၾကီးတတ္၊ပူပင္ေသာကၾကီးတတ္္ၾကသည္။
၂ဂ။ အပ်ိဳၾကီး၊လူပ်ိဳၾကီး ဟုအေျပာခံရမွာေၾကာက္တတ္ၾကသည္။
၂၉။ သို႔ရာတြင္ အိမ္ေထာင္ရွင္ဟုအထင္ခံရမည္ကို ပိုျပီးေၾကာက္တတ္ၾကသည္။
၃၀။ အိမ္ေထာင္ျပဳခ်င္ေနေသာသူ ဟု အထင္ခံရမည္ကိုကား အေၾကာက္ဆံုးျဖစ္သည္။
၃၁။ သရဲ ၊တေစ ၦ ထက္ လူ ကို ပိုေၾကာက္တတ္ၾကသည္။
၃၂။ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ားကို အိမ္ေထာင္ခ်ေပးရန္မွာ သူတို႔တာ၀န္ဟု ထင္တတ္ၾကသည္။
၃၃။ အိပ္ လွ်င္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔၊လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အိပ္ခ်င္ၾကသည္။
၃၄။ စည္းစနစ္ၾကီးသူမ်ား ျဖစ္တတ္ၾကသည္။
၃၅။ အိမ္ေထာင္ထိန္းသိမ္းမႈတာ၀န္ကို ခ်စ္ျမတ္နိဳးသူမ်ားျဖစ္တတ္ၾကသည္။
၃၆။ ျဖစ္ကတတ္စမ္း ေနေလ႔ရွိသူမ်ား မဟုတ္တတ္ၾကပါ။
၃ရ။ ဓါတ္ပံု(အလွပံု)ရိုက္ရန္ ၀န္ေလးေနတတ္သူမ်ားျဖစ္သည္။
၃၈။ သူတို႔အခ်စ္ကို အေ၀းမွcelebrities မ်ားအေပၚ ပံုေအာထားဟန္ျပဳတတ္ၾကသည္။
၃၉။ မိမိအားနည္းခ်က္ဟုေတြးထင္ထားေသာအရာမ်ား မ်ားျပားေနတတ္သည္။
၄၀။ မိမိအားနည္းခ်က္ဟုထင္ေသာအရာမ်ားကို ဖံုးဖိရန္ၾကိဳးစားတတ္ၾကသည္။
၄၁။ မိတ္ေဆြအိမ္ေထာင္ရွင္မ်ားကို အိမ္ေထာင္၀န္ပိေနသူမ်ားဟုထင္တတ္ၾကသည္။
၄၂။ အစား ေကာင္းေကာင္းလုပ္စားတတ္ၾကသည္။
၄၃။ မိမိစိတ္ခံစားခ်က္မ်ားကို ဖံုးကြယ္ ၊ဖိႏွိပ္ထားတတ္သူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။
၄၄။ အမ်ားအားျဖင္႔ ဟန္ေဆာင္ေကာင္းတတ္သည္။
၄၅။ တိတ္တိတ္ကေလးေၾကကြဲေနတတ္သူမ်ားျဖစ္တတ္သည္။
၄၆။ မဂၤလာေဆာင္မ်ားကို သြားရန္၀န္ေလးတတ္ၾကသည္။
၄ရ။ ေျပးၾကည္႔ဘို႔ထက္ ေတြးၾကည္႔ဘို႔ ပိုအားသန္တတ္ၾကသည္။
၄ဂ။ အလုပ္တြင္စိတ္ကိုႏွစ္၍ ၾကိဳးစားတတ္သူမ်ားျဖစ္သည္။
၄၉။ ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ ယံုၾကည္မႈအားၾကီးတတ္သည္။
၅၀။ ဘ၀တူ လူပ်ိဳၾကီး၊အပ်ိဳၾကီး စာရင္းကို ျပဳစုထားရွိကာ အားတင္းထား တတ္ၾကသည္။
၅၁။ ဘ၀ရည္မွန္းခ်က္ၾကီးသူ မ်ားျဖစ္တတ္သည္။
၅၂။ ပညာေရးလိုဘၾကီးတတ္ၾကသည္။
၅၃။ မေရရာေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ား ဆြဲကိုင္ထားတတ္ၾကသည္။
၅၄။ ေထာက္ထားညွာတာစရာ မ်ားစြာ ရွိတတ္ၾကသည္။
၅၅။ တစံုတခုတြင္ ႏွစ္ျမဳတ္ရင္း ေမ႔ပင္ေအာက္ ေရာက္ေနတတ္သည္။
၅၆။ ေရြးရင္းေရြးရင္းႏွင္႔ ေနာက္ထပ္ေရြးစရာကိုထပ္ေမွ်ာ္ေနတတ္ၾကသည္။
၅ရ။ မိသားစုအားလံုး၏တာ၀န္ ကိုယ္႔တာ၀န္ဟု မွတ္ယူတတ္ၾကသည္။
၅၈။ ကိုယ္တိုင္သာမက အားလံုးကအၾကိဳက္ညီတာမ်ိဳးကို ရွာေဖြတတ္သည္။
၅၉။ တစ္ေယာက္ေယာက္၏ မေပးရေသးေသာမွတ္ခ်က္ကိုပင္ ၾကိဳ၍ေၾကာက္တတ္သည္။
၆၀။ အျပစ္ရွာျမန္တတ္သည္။
၆၁။ တစ္ႏွင္႔တစ္ေပါင္းလွ်င္ ႏွစ္ထက္ပိုၾကီးနိဳင္သည္ ဟု လက္မခံလိုၾက။
၆၂။ ခံစားခ်က္မရွိသူ ဟုအေျပာခံရမွာေၾကာက္တတ္ၾကသည္။
၆၃။ ခံစားခ်က္ရွိသူ ဟုေျပာလွ်င္လည္း မၾကိဳက္တတ္ၾက။
၆၄။ ဘယ္ေတာ႔စားရမလဲ ဟုေမးလွ်င္ (စိတ္ထဲက) ေၾကနပ္ ေနတတ္ၾကသည္။
၆၅။ ပစၥည္းမ်ားကို တစ္ေယာက္ကိုင္အျဖစ္ပဲ သံုးခ်င္တတ္ၾကသည္။
၆၆။ သိပ္ၾကိဳက္သည္႔ပစၥည္းဆိုရင္ ပံုစံတူႏွစ္ခုေလာက္၀ယ္တတ္ၾကသည္။
၆၇။ မည္သည္႔အရာကိုမွ် ကိုယ္ ကို တိုင္ေလာက္ စိတ္မခ်ခ်င္တတ္ၾကေပ။
၆ဂ။ လူစိမ္းေတြၾကားမွာ ခပ္တည္တည္ၾကီးေနတတ္ၾကသည္။
၆၉။ မိတ္ဆက္ေပးလွ်င္ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ မရွိတတ္ၾက။
၇၀။ ပထမဦးဆံုးေတြ႔တာျဖစ္လွ်င္ ဆံပင္အစ၊ေျခသည္းအဆံုး ခ်က္စ္တတ္ၾကသည္။
၇၁။ စားေသာက္ဆိုင္ တစ္ဆိုင္ေရာက္လွ်င္ ပထမဦးဆံုးေရအိမ္၀င္တတ္ၾကသည္။
၇၂။ လူရွင္းရာေနရာ ရွာ၍ ပုဆိုး၊ထမီ ကိုျဖန္႔ျပီး ေသသပ္ေအာင္ျပင္တတ္္ၾကသည္။
၇၃။ ႏႈတ္ခမ္းနီ(သို႔) ေခါင္းဘီး ေနရာတကာ ယူတတ္ၾကသည္။
၇၄။ အက်ည္းတန္မဟုတ္ေသာ္လည္း မွန္ၾကိဳက္တတ္ၾကသည္။
၇၅။ မည္မွ်မွန္ၾကည္႔ျပီးသည္ျဖစ္ေစ အဆင္ေျပရဲ႔လား ထပ္ေမးတတ္သည္။
၇၆။ ေနာက္ေက်ာမလံုတတ္ၾကေခ်။
၇၇။ ထီ ကို လူမသိေအာင္ ထိုးတတ္ၾကသည္။
၇၈။ ပိုက္ဆံ ကို လူမသိေအာင္ စုတတ္ၾကသည္။
၇၉။ သီခ်င္းကို လူမၾကားေအာင္ ဆိုတတ္ၾကသည္။
၈၀။ သနပ္ခါး(မိတ္ကပ္)၊ေပါင္ဒါ(ေခါင္းလိမ္းဆီ) မရွိမျဖစ္ေဆာင္တတ္သည္။
၈၁။ အေခ်ာ႔ၾကိဳက္တတ္ၾကသည္။
၈၂။ စိတ္ေကာက္ျမန္တတ္ၾကသည္။
၈၃။ စိတ္ေျပဘို႔ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ ယူတတ္ၾကသည္။
၈၄။ အားလွ်င္ ေျခသည္း၊လက္သည္း သ ေနတတ္ၾကသည္။
၈၅။ စ တာ၊ ေနာက္ တာ ကို အတည္ဟု မွတ္ယူတတ္ၾကသည္။
၈၆။ ခ်စ္သူစံုတြဲယုယုယယေနတာကို ျမင္ျပင္းကတ္တတ္ၾကသည္။
ဂရ။ လိုတာမရ၍ မဟုတ္ပဲရတာမလို၍ဟူေသာလက္သံုးစကားကိုတြင္တြင္သံုးတတ္သည္။
၈၈။ လူပ်ိဳၾကီး၊အပ်ိဳၾကီးျဖစ္ေၾကာင္း မေၾကညာေသာ္လည္း သိေနေစခ်င္ၾကသည္။
၁။ ဘာသာေရး ကိုင္းရိႈင္းတတ္သည္။
၂။ ဇီဇာေၾကာင္တတ္သည္။
၃။ တိရိစၦာန္ကေလးမ်ားကို ခ်စ္တတ္သည္။
၄။ တူ၊တူမကေလးမ်ားကို အခ်စ္ၾကီးတတ္ၾကသည္။
၅။ တူ၊တူမကေလးမ်ားကို သူတို႔လိုေနရန္ တိုက္တြန္းတတ္ၾကသည္။
၆။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခုက်ဘို႔ အၾကာၾကီးေစာင္႔ရတတ္သည္။
ရ။ အျမဲလိုလို ဟိုဟာေကာင္းနိဳး၊ဒီဟာေကာင္း
နိဳးေရြးရခက္ေနတတ္သည္။
ဂ။ အေဖ၊အေမ ကို သူမ်ားထက္ ပိုခ်စ္တတ္သည္။
၉။ ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ လည္း သူမ်ားထက္ပိုခ်စ္တတ္သည္။
၁၀။ အခ်စ္၊အိမ္ေထာင္ေရးအေၾကာင္း သူမ်ားထက္ ပိုသိဟန္ ျပတတ္သည္။
၁၁။ အခ်စ္၊အိမ္ေထာင္ေရးအေၾကာင္း သူမ်ားထက္ ပိုမိုစိတ္၀င္စားတတ္သည္။
၁၂။ မိုးေလ၀သလို ခန္႔မွန္းရခက္တတ္သည္။
၁၃။ လိုရင္းမေရာက္ဘဲ ေ၀႔လည္ေၾကာင္ပတ္ ေျပာတတ္သည္။
၁၄။ အတိတ္၊နမိတ္ ၊တေဘာင္ တို႔ကို ယံုၾကည္တတ္သူမ်ားျဖစ္သည္။
၁၅။ မရြာေသာမိုးကို ေမွ်ာ္ကိုးတတ္သည္။
၁၆။ ႏွေျမာတြန္႔တိုေသာ္လည္း အလွဴဒါန အေပးအကမ္း ရက္ေရာတတ္သည္။
၁၇။ စိတ္ထားေကာင္းေသာ္လည္း တဗ်စ္ေတာက္ေတာက္ ေျပာတတ္သည္။
၁၈။ လူစိမ္းမ်ားကိုအားမကိုးဟန္ျပေသာ္လည္း ရင္းႏွီးသူမ်ားကိုအားကိုးလြန္တတ္ၾကသည္။
၁၉။ သီခ်င္း၊၀တၲဳ၊ရုပ္ရွင္ (အနဳပညာ)မ်ားကို နင္႔နင္႔နဲနဲ ခံစားတတ္ၾကသည္။
၂၀။ တစ္ခုခုကိုၾကိဳက္မိလွ်င္ျဖစ္ေစ၊မၾကိဳက္လွ်င္ျဖစ္ေစ ေျပာမျပီးတတ္ၾကေခ်။
၂၁။ အရွက္၊အေၾကာက္ သာမန္ထက္ပိုၾကီးတတ္သည္။
၂၂။ ဒိုင္ယာရီလိုစာအုပ္မ်ိဳးကို ေရးဖို႔ထက္သိမ္းထားဖို႔
စိတ္၀င္စားသူမ်ားျဖစ္တတ္ၾကသည္။
၂၃။ အသက္ ေမးလွ်င္ (စိတ္တြင္းက) စိတ္ဆိုးေနတတ္ၾကသည္။
၂၅။ ေဗဒင္၊လကၡဏာ၊နတ္ တို႔ကို သူမ်ားထက္ စိတ္၀င္စားတတ္ၾကသည္။
၂၆။ အတိတ္အေၾကာင္းကို လြမ္းေမာေနေလ႔ရွိေသာ္္လည္း ထုတ္ေဖာ္ျပေလ႔မရွိၾက။
၂ရ။ အစိုးရိမ္ၾကီးတတ္၊ပူပင္ေသာကၾကီးတတ္္ၾကသည္။
၂ဂ။ အပ်ိဳၾကီး၊လူပ်ိဳၾကီး ဟုအေျပာခံရမွာေၾကာက္တတ္ၾကသည္။
၂၉။ သို႔ရာတြင္ အိမ္ေထာင္ရွင္ဟုအထင္ခံရမည္ကို ပိုျပီးေၾကာက္တတ္ၾကသည္။
၃၀။ အိမ္ေထာင္ျပဳခ်င္ေနေသာသူ ဟု အထင္ခံရမည္ကိုကား အေၾကာက္ဆံုးျဖစ္သည္။
၃၁။ သရဲ ၊တေစ ၦ ထက္ လူ ကို ပိုေၾကာက္တတ္ၾကသည္။
၃၂။ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ားကို အိမ္ေထာင္ခ်ေပးရန္မွာ သူတို႔တာ၀န္ဟု ထင္တတ္ၾကသည္။
၃၃။ အိပ္ လွ်င္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔၊လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အိပ္ခ်င္ၾကသည္။
၃၄။ စည္းစနစ္ၾကီးသူမ်ား ျဖစ္တတ္ၾကသည္။
၃၅။ အိမ္ေထာင္ထိန္းသိမ္းမႈတာ၀န္ကို ခ်စ္ျမတ္နိဳးသူမ်ားျဖစ္တတ္ၾကသည္။
၃၆။ ျဖစ္ကတတ္စမ္း ေနေလ႔ရွိသူမ်ား မဟုတ္တတ္ၾကပါ။
၃ရ။ ဓါတ္ပံု(အလွပံု)ရိုက္ရန္ ၀န္ေလးေနတတ္သူမ်ားျဖစ္သည္။
၃၈။ သူတို႔အခ်စ္ကို အေ၀းမွcelebrities မ်ားအေပၚ ပံုေအာထားဟန္ျပဳတတ္ၾကသည္။
၃၉။ မိမိအားနည္းခ်က္ဟုေတြးထင္ထားေသာအရာမ်ား မ်ားျပားေနတတ္သည္။
၄၀။ မိမိအားနည္းခ်က္ဟုထင္ေသာအရာမ်ားကို ဖံုးဖိရန္ၾကိဳးစားတတ္ၾကသည္။
၄၁။ မိတ္ေဆြအိမ္ေထာင္ရွင္မ်ားကို အိမ္ေထာင္၀န္ပိေနသူမ်ားဟုထင္တတ္ၾကသည္။
၄၂။ အစား ေကာင္းေကာင္းလုပ္စားတတ္ၾကသည္။
၄၃။ မိမိစိတ္ခံစားခ်က္မ်ားကို ဖံုးကြယ္ ၊ဖိႏွိပ္ထားတတ္သူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။
၄၄။ အမ်ားအားျဖင္႔ ဟန္ေဆာင္ေကာင္းတတ္သည္။
၄၅။ တိတ္တိတ္ကေလးေၾကကြဲေနတတ္သူမ်ားျဖစ္တတ္သည္။
၄၆။ မဂၤလာေဆာင္မ်ားကို သြားရန္၀န္ေလးတတ္ၾကသည္။
၄ရ။ ေျပးၾကည္႔ဘို႔ထက္ ေတြးၾကည္႔ဘို႔ ပိုအားသန္တတ္ၾကသည္။
၄ဂ။ အလုပ္တြင္စိတ္ကိုႏွစ္၍ ၾကိဳးစားတတ္သူမ်ားျဖစ္သည္။
၄၉။ ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ ယံုၾကည္မႈအားၾကီးတတ္သည္။
၅၀။ ဘ၀တူ လူပ်ိဳၾကီး၊အပ်ိဳၾကီး စာရင္းကို ျပဳစုထားရွိကာ အားတင္းထား တတ္ၾကသည္။
၅၁။ ဘ၀ရည္မွန္းခ်က္ၾကီးသူ မ်ားျဖစ္တတ္သည္။
၅၂။ ပညာေရးလိုဘၾကီးတတ္ၾကသည္။
၅၃။ မေရရာေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ား ဆြဲကိုင္ထားတတ္ၾကသည္။
၅၄။ ေထာက္ထားညွာတာစရာ မ်ားစြာ ရွိတတ္ၾကသည္။
၅၅။ တစံုတခုတြင္ ႏွစ္ျမဳတ္ရင္း ေမ႔ပင္ေအာက္ ေရာက္ေနတတ္သည္။
၅၆။ ေရြးရင္းေရြးရင္းႏွင္႔ ေနာက္ထပ္ေရြးစရာကိုထပ္ေမွ်ာ္ေနတတ္ၾကသည္။
၅ရ။ မိသားစုအားလံုး၏တာ၀န္ ကိုယ္႔တာ၀န္ဟု မွတ္ယူတတ္ၾကသည္။
၅၈။ ကိုယ္တိုင္သာမက အားလံုးကအၾကိဳက္ညီတာမ်ိဳးကို ရွာေဖြတတ္သည္။
၅၉။ တစ္ေယာက္ေယာက္၏ မေပးရေသးေသာမွတ္ခ်က္ကိုပင္ ၾကိဳ၍ေၾကာက္တတ္သည္။
၆၀။ အျပစ္ရွာျမန္တတ္သည္။
၆၁။ တစ္ႏွင္႔တစ္ေပါင္းလွ်င္ ႏွစ္ထက္ပိုၾကီးနိဳင္သည္ ဟု လက္မခံလိုၾက။
၆၂။ ခံစားခ်က္မရွိသူ ဟုအေျပာခံရမွာေၾကာက္တတ္ၾကသည္။
၆၃။ ခံစားခ်က္ရွိသူ ဟုေျပာလွ်င္လည္း မၾကိဳက္တတ္ၾက။
၆၄။ ဘယ္ေတာ႔စားရမလဲ ဟုေမးလွ်င္ (စိတ္ထဲက) ေၾကနပ္ ေနတတ္ၾကသည္။
၆၅။ ပစၥည္းမ်ားကို တစ္ေယာက္ကိုင္အျဖစ္ပဲ သံုးခ်င္တတ္ၾကသည္။
၆၆။ သိပ္ၾကိဳက္သည္႔ပစၥည္းဆိုရင္ ပံုစံတူႏွစ္ခုေလာက္၀ယ္တတ္ၾကသည္။
၆၇။ မည္သည္႔အရာကိုမွ် ကိုယ္ ကို တိုင္ေလာက္ စိတ္မခ်ခ်င္တတ္ၾကေပ။
၆ဂ။ လူစိမ္းေတြၾကားမွာ ခပ္တည္တည္ၾကီးေနတတ္ၾကသည္။
၆၉။ မိတ္ဆက္ေပးလွ်င္ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ မရွိတတ္ၾက။
၇၀။ ပထမဦးဆံုးေတြ႔တာျဖစ္လွ်င္ ဆံပင္အစ၊ေျခသည္းအဆံုး ခ်က္စ္တတ္ၾကသည္။
၇၁။ စားေသာက္ဆိုင္ တစ္ဆိုင္ေရာက္လွ်င္ ပထမဦးဆံုးေရအိမ္၀င္တတ္ၾကသည္။
၇၂။ လူရွင္းရာေနရာ ရွာ၍ ပုဆိုး၊ထမီ ကိုျဖန္႔ျပီး ေသသပ္ေအာင္ျပင္တတ္္ၾကသည္။
၇၃။ ႏႈတ္ခမ္းနီ(သို႔) ေခါင္းဘီး ေနရာတကာ ယူတတ္ၾကသည္။
၇၄။ အက်ည္းတန္မဟုတ္ေသာ္လည္း မွန္ၾကိဳက္တတ္ၾကသည္။
၇၅။ မည္မွ်မွန္ၾကည္႔ျပီးသည္ျဖစ္ေစ အဆင္ေျပရဲ႔လား ထပ္ေမးတတ္သည္။
၇၆။ ေနာက္ေက်ာမလံုတတ္ၾကေခ်။
၇၇။ ထီ ကို လူမသိေအာင္ ထိုးတတ္ၾကသည္။
၇၈။ ပိုက္ဆံ ကို လူမသိေအာင္ စုတတ္ၾကသည္။
၇၉။ သီခ်င္းကို လူမၾကားေအာင္ ဆိုတတ္ၾကသည္။
၈၀။ သနပ္ခါး(မိတ္ကပ္)၊ေပါင္ဒါ(ေခါင္းလိမ္းဆီ) မရွိမျဖစ္ေဆာင္တတ္သည္။
၈၁။ အေခ်ာ႔ၾကိဳက္တတ္ၾကသည္။
၈၂။ စိတ္ေကာက္ျမန္တတ္ၾကသည္။
၈၃။ စိတ္ေျပဘို႔ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ ယူတတ္ၾကသည္။
၈၄။ အားလွ်င္ ေျခသည္း၊လက္သည္း သ ေနတတ္ၾကသည္။
၈၅။ စ တာ၊ ေနာက္ တာ ကို အတည္ဟု မွတ္ယူတတ္ၾကသည္။
၈၆။ ခ်စ္သူစံုတြဲယုယုယယေနတာကို ျမင္ျပင္းကတ္တတ္ၾကသည္။
ဂရ။ လိုတာမရ၍ မဟုတ္ပဲရတာမလို၍ဟူေသာလက္သံုးစကားကိုတြင္တြင္သံုးတတ္သည္။
၈၈။ လူပ်ိဳၾကီး၊အပ်ိဳၾကီးျဖစ္ေၾကာင္း မေၾကညာေသာ္လည္း သိေနေစခ်င္ၾကသည္။
ကြာရွင္းဟိုတယ္
သူနဲ႔သူမ မဂၤလာေဆာင္တာ (၁၀)ႏွစ္တင္းတင္း ျပည့္ခဲ့ၿပီ။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ဘာစိတ္လႈပ္ရွားမႈမွ မရွိေတာ့သလို စိတ္၀င္စားမႈလည္း မရွိေတာ့ဘူး။ အခ်ိန္ၾကာေလ သူမကို တာ၀န္နဲ႔၀တၱရားအရ သူဆက္ဆံေနရတယ္လို႔ သူထင္လာေလျဖစ္တယ္။ သူမအေပၚ သူၿငီးေငြ႔လာခဲ့တယ္။ အထူးသျဖင့္ သူ႔အလုပ္မွာ အသစ္၀င္လာတဲ့ သြက္သြက္လက္လက္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္။ ေကာင္မေလးက သူ႔ကို ရႈးသြပ္ေစခဲ့တယ္။ ဒါဟာ သူ႔ရဲ႕ဒုတိယအရြယ္ စိတ္လႈပ္ရွားျခင္းလို႔ သူထင္ခဲ့တယ္။
အႀကိမ္ႀကိမ္ ေတြးေတာဆံုးျဖတ္ၿပီးေနာက္ သူမနဲ႔ကြာရွင္းဖို႔ သူဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ ဒီလိုခံစားခ်က္မ်ဳိးက သူမအတြက္ ထံုက်င္ေနပါၿပီ။ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ေတာင္းဆိုခ်က္ကို သူမေခါင္းညိတ္ခဲ့တယ္။ ႏွစ္ဦးသား တရားရံုးသြားၿပီး ကြာရွင္းခဲ့ၾကတယ္။ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္ေပၚမွာ လက္မွတ္ထိုးၿပီး ရံုးကေန သူတို႔ထြက္လာၾကတယ္။ ႏွစ္ေယာက္စလံုး သူတစ္လမ္း ကိုယ္တစ္လမ္း လြတ္လပ္သူေတြျဖစ္သြားၾကၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ သူ႔စိတ္ထဲမွာ ဟာတာတာခံစားေနရတယ္။ သူမကို သူတစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး….
“မိုးေတာင္ခ်ဳပ္ေနၿပီ။ ငါတို႔ညစာအတူသြားစားရေအာင္”
“ေကာင္းၿပီေလ… “ကြာရွင္းဟိုတယ္ (Divorce hotel)” ဆိုတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္အသစ္ ဖြင့္ထားတယ္လို႔ ၾကားတယ္။ အဲဒီ”ကြာရွင္းဟိုတယ္”က ကြာရွင္းျပတ္စဲၿပီးစ ဇနီးေမာင္ႏွံေတြ ေနာက္ဆံုးတစ္နပ္အတြက္ သီးသန္႔ဖြင့္ထားတဲ့ ဟိုတယ္ပါတဲ့။ အဲဒီမွာ သြားစားရေအာင္” သူ႔ကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး သူမေျပာတယ္။
သူေခါင္းညိတ္ၿပီး ႏွစ္ဦးသားႏႈတ္ဆိတ္လို႔ ဟိုတယ္ထဲ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ၀င္သြားၾကတယ္။
“ေကာင္းေသာ ညေနခင္းပါ”
အခန္းထဲထိုင္လိုက္တာနဲ႔ ဟိုတယ္၀န္ထမ္းက ေရာက္လာတယ္။
“ဘာမ်ား သံုးေဆာင္ၾကမလဲရွင္?”
“မင္း မွာကြာ” သူမကို ၾကည့္ၿပီး သူေျပာလိုက္တယ္။
“ကၽြန္မ အျပင္သိပ္မထြက္ေတာ့ ဒါေတြကို မသိဘူး။ ရွင္ပဲ မွာပါ” သူမေခါင္းခါၿပီး ေျပာတယ္။
“ေဆာရီး….. ကၽြန္မတို႔ ကြာရွင္းဟိုတယ္မွာ စည္းကမ္းတစ္ခုရွိတယ္။ ဒီညစာကို မိန္းမျဖစ္သူက ေယာက္်ားႀကိဳက္တတ္တာေတြ မွာေပးရသလို ေယာက္်ားျဖစ္သူကလည္း မိန္းမႀကိဳက္တတ္တာေတြကို မွာေပးရပါတယ္။ ဒါကို “ေနာက္ဆံုးအမွတ္တရ” လို႔ ေခၚပါတယ္”
“ေကာင္းၿပီေလ” ဆံပင္ကို သူမသပ္တင္ၿပီး ဟင္းေတြမွာလိုက္တယ္။
“ငါးေပါင္းတစ္ပဲြ၊ မိႈေၾကာ္တစ္ပဲြ၊ မိႈနားရြက္သုပ္တစ္ပဲြ.. ဒီဟင္းေတြအားလံုး ဂ်င္း၊ ၾကက္သြန္နီ၊ ၾကက္သြန္ျဖဳ မထည့္နဲ႔ေနာ္။ ကၽြန္မအမ်ဳိးသား….ေအာ္.. ဒီအမ်ဳိးသားက အဲတာေတြမစားဘူး”
“လူႀကီးမင္းကေရာ ဘာမွမလဲ?” ၀န္ထမ္းက သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီး ေမးတယ္။
တခဏေလာက္ သူေငးေၾကာင္သြားမိတယ္။ လက္ထပ္ၿပီး (၁၀)ႏွစ္မွာ ကိုယ့္မိန္းမဘာႀကိဳက္တတ္မွန္း သူမသိခဲ့ဘူး။ ပါးစပ္ႀကီးဟၿပီး သူဘာေျပာရမွန္း မသိျဖစ္ေနခဲ့တယ္။
“ဒါေတြပဲ လုပ္ပါ။ အဲဒီဟင္းက ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုးႀကိဳက္တဲ့ ဟင္းပါ” သူ႔အျဖစ္ကို သူမက အလ်င္အျမန္ ၀င္ကယ္တယ္။
၀န္ထမ္းေကာင္မေလးက ရယ္ၿပီး “တကယ္တမ္းေျပာရရင္ ကၽြန္မတို႔ ကြာရွင္းဟိုတယ္ကို ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ ညစာလာစားၾကတဲ့ ဇနီးေမာင္ႏွံေတြက ဘာမွ စားခ်င္စိတ္ရွိၾကေတာ့တာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီ”ေနာက္ဆံုးအမွတ္တရ” ကို မစားၾကေတာ့ဘဲ ကၽြန္မတို႔ဟိုတယ္က ကြာရွင္းသူေတြအတြက္ အထူးစီမံထားတဲ့အေအးကိုပဲ ေသာက္ၾကရေအာင္၊ ကၽြန္မတို႔ဟိုတယ္ကို ေရာက္လာသူတိုင္းက ဒါကို မျငင္းဘဲ မွာၾကတယ္”
“အင္း.. ဒါဆိုလည္း အေအးပဲ မွာၾကတာေပါ့” သူတို႔ႏွစ္ဦးစလံုး ေခါင္းညိတ္ၿပီး ေျပာတယ္။
သိပ္မၾကာဘူး။ ၀န္ထမ္းေကာင္မေလးက အေအးႏွစ္ခြက္လာပို႔တယ္။ တစ္ခြက္က ေရခဲပါတဲ့ အျပာႏုေရာင္အရည္ျဖစ္ၿပီး တစ္ခြက္က အေငြ႕ေထာင္းေထာင္းထေနတဲ့ အနီေရာင္အရည္ျဖစ္တယ္။
“ဒီအေအးေတြကို “မီးေတာက္တစ္၀က္၊ ပင္လယ္ေရတစ္၀က္” လို႔ေခၚတယ္။ သံုးေဆာင္ႏိုင္ပါၿပီ”
၀န္ထမ္းေကာင္မေလးက ေျပာေျပာဆိုဆို ေနရာကခြာတယ္။ အခန္းတစ္ခုလံုး တိတ္ဆိတ္ေနတယ္။ ႏွစ္ေယာက္သား မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ၿပီး ဘာေျပာရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနၾကတယ္။
“ေတာက္… ေတာက္.. ေတာက္”
တံခါးေခါက္သံနဲ႔အတူ ၀န္ထမ္းေကာင္မေလး ၀င္လာျပန္တယ္။
“လူႀကီးမင္း… သူ႔ကို ပထမဆံုးအႀကိမ္ ပန္းစည္းလက္ေဆာင္ေပးတဲ့အျဖစ္ကို မွတ္မိေသးလား? အခု အရာအားလံုးက ၿပီးဆံုးသြားခဲ့ၿပီ။ လင္မယား မဟုတ္ေတာ့လည္း သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳလို႔ရတယ္။ သူ႔ကို ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္ လက္ေဆာင္ေပးလိုက္ပါဦး”
သူမတစ္ကိုယ္လံုး တုန္လႈပ္သြားမိတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့(၁၀)ႏွစ္က သူပန္းစည္းေပးတဲ့ ပံုရိပ္ေတြကို သူမျမင္ေယာင္လာမိတယ္။ အဲဒီတုန္းက ေဆြမရွိ၊ မ်ဳိးမရွိတဲ့ သူစိမ္းၿမိဳ႕မွာ သူတို႔ဘာမွမရွိခဲ့ဘူး။ အရာအားလံုး သုညကစခဲ့ၾကတယ္။ ေန႔လယ္ေန႔ခင္းမွာ ေနရာအႏွံ႔ သူတို႔အလုပ္လိုက္ရွာၾကတယ္။ ရုန္းကန္ၾကတယ္။ ညအခါ ညေစ်းမွာ သူမေစ်းေရာင္းထြက္သလို သူက စားေသာက္ဆိုင္မွာ ပန္းကန္ေဆးတယ္။ ညနက္သန္းေခါင္ေရာက္မွ ငွားေနတဲ့ ၁၀ေပပတ္လည္ အခန္းက်ဥ္းထဲ သူတို႔ျပန္ခဲ့ၾကတယ္။ ေန႔ရက္ေတြကို ခက္ခက္ခဲခဲ ပင္ပင္ပန္းပန္း ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရလည္း သူတို႔ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ၾကတယ္။
အဲဒီၿမိဳ႕ကိုေရာက္တဲ့ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔မွာ သူမအတြက္ သူ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ႏွင္းဆီအနီရဲရဲတစ္ပြင့္ လက္ေဆာင္ေပးတယ္။ သူမ မ်က္ရည္က်ေအာင္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့မိတယ္။
(၁၀)ႏွစ္တိုင္ခဲ့ပါၿပီ။ သူတို႔ဘ၀ အရာအားလံုး ျပည့္စံုလာခ်ိန္ လမ္းခြတစ္ေနရာမွာ သူတို႔ေရာက္ေနခဲ့တယ္။ အတိတ္ကအေၾကာင္းေတြ ေတြးရင္း သူမ မ်က္ရည္က်မိတယ္။
“မလိုေတာ့ပါဘူး…” လက္ကာျပၿပီး သူမေျပာတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့(၁၀)ႏွစ္အျဖစ္ကို သူလည္း ျမင္ေယာင္ေနမိတယ္။ သူမအတြက္ ႏွင္းဆီပန္းမေပးမိတာ ၅ႏွစ္၊ ၆ႏွစ္ရွိခဲ့မွန္း အခုမွ သူသတိရတယ္။
“လိုတယ္.. ပန္းယူမယ္” လက္ျပၿပီး သူေျပာတယ္။
၀န္ထမ္းေကာင္မေလးက ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္ကိုယူၿပီး ႏွစ္ပိုင္းခဲြလိုက္တယ္။ ၿပီးေနာက္ ပြင့္ဖတ္ေတြကို သူတို႔ရဲ႕အေအးခြက္ထဲ ပစ္ထည့္လိုက္တယ္။ ပြင့္ဖတ္ေတြက အေအးထဲေပ်ာ္၀င္ကုန္တယ္။
“ဒီႏွင္းဆီပြင့္က ကၽြန္မတို႔ ဟိုတယ္က ေကာက္ညွင္းနဲ႔ အထူးျပဳလုပ္ထားတဲ့ ႏွင္းဆီေတြပါ။ ဒါဟာလည္း လူႀကီးမင္းတို႔အတြက္ တတိယေျမာက္ စားစရာတစ္ခုပါပဲ။ ဒါကို “ေရာင္ျပန္အလွ” လို႔ေခၚတယ္။ လူႀကီးမင္းတို႔ ေျဖးေျဖးသံုးေဆာင္ၾကပါ။ လိုအပ္ရင္ ကၽြန္မကိုေခၚလိုက္ပါ”
၀န္ထမ္းေကာင္မေလးက ေျပာေျပာဆိုဆို လွည့္ထြက္သြားတယ္။
“xx…ဟို…. ေမာင္ ……”
သူ႔အသံေတြ လည္ေခ်ာင္း၀မွာ ေပ်ာက္ေနတယ္။ သူမလက္ကို သူဖမ္းဆုပ္လိုက္တယ္။ သူမလက္ လႈပ္သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ မရုန္းမိဘူး။ ႏွစ္ဦးသား တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ၾကည့္ေနၾကတယ္။ ဘာမွ မေျပာျဖစ္ၾကဘူး။
“ဖပ္”
ရုတ္တရက္ မီးမွိတ္သြားတယ္။ အခန္းတစ္ခုလံုး ေမွာင္အတိက်သြားတယ္။ အျပင္က အေရးေပၚေခါင္းေလာင္းသံ ျမည္လာၿပီး အခန္းထဲ မီးခိုေတြ လိွမ့္၀င္လာတယ္။
“ဘာျဖစ္တာလဲ?”
ႏွစ္ေယာက္လံုး အျမန္ထရပ္လိုက္ၾကတယ္။
“ဟိုတယ္ မီးေလာင္ေနတယ္ဗ်ဳိ႕။ အားလံုး လံုၿခံဳေရးလမ္းညႊန္ဘက္ အျမန္သြားၾကပါ”
အျပင္က အသံကုန္ေအာ္ဟစ္သံကို ၾကားလိုက္တယ္။
“ေမာင္…. ကၽြန္မေၾကာက္တယ္!” သူ႔ရင္ခြင္ထဲ သူမတိုး၀င္လိုက္တယ္။
“မေၾကာက္နဲ႔… ေမာင္ရွိတယ္။ လာ… အျပင္ကို ထိုးထြက္ရေအာင္” သူမကို တင္းတင္းေပြ႔ၿပီး သူေျပာတယ္။
အျပင္ကိုေရာက္ေတာ့ အျပင္ကမီးေရာင္နဲ႔လင္းေနတာကို ေတြ႔လိုက္တယ္။ ဘာမွမျဖစ္ပ်က္ခဲ့သလို အရာတိုင္းက သူ႔ေနရာနဲ႔သူရွိေနတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ၀န္ထမ္းေကာင္မေလးေရာက္လာၿပီး…
“ေဆာရီး… လူႀကီးမင္းတို႔ကို ထိတ္လန္႔ေစခဲ့ၿပီ။ ဟိုတယ္ႀကီး မီးမေလာင္ပါဘူး။ အခန္းထဲ မီးခိုးေတြကို တမင္လြတ္ခဲ့တာပါ။ ဒါဟာ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ စတုတၳေျမာက္ဟင္းပါပဲ။ ဒါကို “ရင္ထဲက ေရြးခ်ယ္ျခင္း” လို႔ ေခၚတယ္။ အခန္းထဲ ျပန္၀င္ႏိုင္ပါၿပီ”
အခန္းထဲ သူတို႔ျပန္၀င္လာခဲ့ၾကတယ္။ အခန္းထဲမွာ ပကတိအတိုင္း မီးေရာင္နဲ႔လင္းေနတယ္။ သူမကို သူဆဲြေပြ႔ၿပီး…
“ဟန္နီ… ၀န္ထမ္းေကာင္မေလး ေျပာတာမွန္တယ္။ အခုနားက ဟန္နီနဲ႔ေမာင္ရဲ႕ တကယ့္ရင္ထဲက ေရြးခ်ယ္တာေတြျဖစ္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ေမာင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ မခဲြႏိုင္ၾကဘူး။ မနက္ျဖန္ ေမာင္တို႔မဂၤလာျပန္ေဆာင္ၾကရေအာင္ကြာ”
“ေမာင္ ဆႏၵရွိလို႔လား?” ႏုတ္ခမ္းကိုက္ၿပီး သူမေမးတယ္။
“ဆႏၵရွိတာေပါ့။ အခု ဘာမဆို ေမာင္နားလည္သေဘာေပါက္လာၿပီ ဟန္နီ။ ေမာင္တို႔ မနက္ျဖန္ အေစာႀကီး မဂၤလာေဆာင္ရေအာင္ကြာ။ ရွင္းမယ္ေဟ့….” ေျပာေျပာဆိုဆို ၀န္ထမ္းေကာင္မေလးကို သူလွမ္းေအာ္လိုက္တယ္။
၀န္ထမ္းေကာင္မေလး၀င္လာၿပီး အနီေရာင္ေငြေတာင္းခံလႊာကို ကမ္းေပးတယ္။
“လူႀကီးမင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ ဒါဟာ ဒီဟိုတယ္ရဲ႕ေနာက္ဆံုးလက္ေဆာင္ပါ။ ဒါကို “ထာ၀ရေတာင္းခံလႊာ” လို႔ေခၚတယ္။ ႏွစ္ေယာက္လံုး ထာ၀ရသိမ္းထားေပးပါ”
စာရြက္ကို သူၾကည့္လိုက္တယ္။ သူ႔မ်က္လံုးအိမ္မွာ မ်က္ရည္ေတြ ျပည့္လ်ံလာတယ္။
“ဘာျဖစ္တာလဲ?” သူမ စိုးရိမ္တႀကီးေမးတယ္။
“ဟန္နီ… ေမာင္မွားပါတယ္။ ေမာင္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဟန္နီ” စာရြက္ကို ကမ္းေပးရင္း သူေျပာတယ္။
စာရြက္ကို သူမၾကည့္လိုက္တယ္။ စာရြက္ေပၚမွာ ေရးထားတာက…….
ေႏြးေထြးတဲ့ မိသားစုတစ္စု
ႀကိဳးစားရုန္းကန္ခဲ့တဲ့ လက္တစ္စံု
သင့္ျပန္အလာကို ညနက္သန္းေခါင္အထိေစာင့္ေနတဲ့ မၿငိမ္းတဲ့မီးတစ္ပြင့္
က်န္းမာေရးဂရုစိုက္ပါလို႔ ၁၂ ရာသီလံုးမွာတဲ့စကား
အႏႈိင္းမဲ့တဲ့ ဂရုစိုက္မႈ
ေယာကၡမအတြက္ အျပဳအစု
ကေလးအတြက္ မနက္မိုးခ်ဳပ္ေစာင့္ေရွာက္မႈ
သင္ႀကိဳက္တဲ့အစားအစာအတြက္ အခ်က္အျပဳတ္
သင့္အတြက္ ဆံုးရႈံးလိုက္ရတဲ့ ႏုပ်ဳိျခင္းေတြ….
ဒါဟာ သင့္ဇနီးမယားပဲျဖစ္တယ္။
“ေမာင္…. ေမာင္လည္း ပင္ပန္းပါတယ္။ ဒီႏွစ္ေတြမွာ ေမာင္ကို ကၽြန္မ လ်စ္လ်ဴရွဴမိခဲ့တယ္”
လက္ထဲကစာရြက္ကို သူမကမ္းေပးၿပီး ေျပာတယ္။ စာရြက္ကို သူၾကည့္လိုက္တယ္။ စာရြက္ေပၚမွာ ေရးထားတာက….
ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ႕တာ၀န္
ႀကီးေလးတဲ့တာ၀န္ကို ပုခံုးႏွစ္ဘက္နဲ႔ ထမ္းထားတယ္
ညနက္သန္းေခါင္မွ ပင္ပင္ပန္းပန္းျပန္လာတယ္
စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ေနရာအႏွံ႔ေျပးလႊားရတယ္
ေျပာမထြက္ခဲ့တဲ့ စိတ္ဆင္းရဲျခင္းေတြ
မ်က္ႏွာေပၚက ရင့္ေရာ္ျခင္းေတြ
ေယာင္းမ၊ ေယာကၡမေတြအတြက္ တာ၀န္ေတြ
က်ရႈံးျခင္း၊ ဆံုးရႈံးျခင္းနဲ႔ ရုန္းကန္မႈေတြ
မိသားစုအတြက္၊ သားသမီးအတြက္ ေမတၱာေတြ….
ဒါဟာ သင့္ခင္ပြန္းပဲျဖစ္တယ္။
ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ေပြ႔ဖက္ၿပီး သူတို႔ငိုမိၾကတယ္။ ေငြရွင္းၿပီး ဟိုတယ္မန္ေနဂ်ာကို သူတို႔ေက်းဇူးတင္ စကားေျပာၾကတယ္။ အဲဒီေနာက္ တစ္ေယာက္လက္ကိုတစ္ေယာက္တဲြၿပီး ဟိုတယ္က သူတို႔ထြက္ခဲ့ၾကတယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္သြားၾကတဲ့ သူတို႔ေနာက္ေက်ာပံုရိပ္ကိုၾကည့္ၿပီး ဟိုတယ္မန္ေနဂ်ာ ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ညိတ္ေနတယ္။
“သိပ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကြာရွင္းဟိုတယ္က မိသားစုတစ္စုကို ကယ္တင္လိုက္ျပန္ၿပီ”
မူရင္း–google search or http://blog.jxwmw.cn/u/3747/archives/2009/17838.html
ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္
အႀကိမ္ႀကိမ္ ေတြးေတာဆံုးျဖတ္ၿပီးေနာက္ သူမနဲ႔ကြာရွင္းဖို႔ သူဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ ဒီလိုခံစားခ်က္မ်ဳိးက သူမအတြက္ ထံုက်င္ေနပါၿပီ။ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ေတာင္းဆိုခ်က္ကို သူမေခါင္းညိတ္ခဲ့တယ္။ ႏွစ္ဦးသား တရားရံုးသြားၿပီး ကြာရွင္းခဲ့ၾကတယ္။ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္ေပၚမွာ လက္မွတ္ထိုးၿပီး ရံုးကေန သူတို႔ထြက္လာၾကတယ္။ ႏွစ္ေယာက္စလံုး သူတစ္လမ္း ကိုယ္တစ္လမ္း လြတ္လပ္သူေတြျဖစ္သြားၾကၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ သူ႔စိတ္ထဲမွာ ဟာတာတာခံစားေနရတယ္။ သူမကို သူတစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး….
“မိုးေတာင္ခ်ဳပ္ေနၿပီ။ ငါတို႔ညစာအတူသြားစားရေအာင္”
“ေကာင္းၿပီေလ… “ကြာရွင္းဟိုတယ္ (Divorce hotel)” ဆိုတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္အသစ္ ဖြင့္ထားတယ္လို႔ ၾကားတယ္။ အဲဒီ”ကြာရွင္းဟိုတယ္”က ကြာရွင္းျပတ္စဲၿပီးစ ဇနီးေမာင္ႏွံေတြ ေနာက္ဆံုးတစ္နပ္အတြက္ သီးသန္႔ဖြင့္ထားတဲ့ ဟိုတယ္ပါတဲ့။ အဲဒီမွာ သြားစားရေအာင္” သူ႔ကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး သူမေျပာတယ္။
သူေခါင္းညိတ္ၿပီး ႏွစ္ဦးသားႏႈတ္ဆိတ္လို႔ ဟိုတယ္ထဲ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ၀င္သြားၾကတယ္။
“ေကာင္းေသာ ညေနခင္းပါ”
အခန္းထဲထိုင္လိုက္တာနဲ႔ ဟိုတယ္၀န္ထမ္းက ေရာက္လာတယ္။
“ဘာမ်ား သံုးေဆာင္ၾကမလဲရွင္?”
“မင္း မွာကြာ” သူမကို ၾကည့္ၿပီး သူေျပာလိုက္တယ္။
“ကၽြန္မ အျပင္သိပ္မထြက္ေတာ့ ဒါေတြကို မသိဘူး။ ရွင္ပဲ မွာပါ” သူမေခါင္းခါၿပီး ေျပာတယ္။
“ေဆာရီး….. ကၽြန္မတို႔ ကြာရွင္းဟိုတယ္မွာ စည္းကမ္းတစ္ခုရွိတယ္။ ဒီညစာကို မိန္းမျဖစ္သူက ေယာက္်ားႀကိဳက္တတ္တာေတြ မွာေပးရသလို ေယာက္်ားျဖစ္သူကလည္း မိန္းမႀကိဳက္တတ္တာေတြကို မွာေပးရပါတယ္။ ဒါကို “ေနာက္ဆံုးအမွတ္တရ” လို႔ ေခၚပါတယ္”
“ေကာင္းၿပီေလ” ဆံပင္ကို သူမသပ္တင္ၿပီး ဟင္းေတြမွာလိုက္တယ္။
“ငါးေပါင္းတစ္ပဲြ၊ မိႈေၾကာ္တစ္ပဲြ၊ မိႈနားရြက္သုပ္တစ္ပဲြ.. ဒီဟင္းေတြအားလံုး ဂ်င္း၊ ၾကက္သြန္နီ၊ ၾကက္သြန္ျဖဳ မထည့္နဲ႔ေနာ္။ ကၽြန္မအမ်ဳိးသား….ေအာ္.. ဒီအမ်ဳိးသားက အဲတာေတြမစားဘူး”
“လူႀကီးမင္းကေရာ ဘာမွမလဲ?” ၀န္ထမ္းက သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီး ေမးတယ္။
တခဏေလာက္ သူေငးေၾကာင္သြားမိတယ္။ လက္ထပ္ၿပီး (၁၀)ႏွစ္မွာ ကိုယ့္မိန္းမဘာႀကိဳက္တတ္မွန္း သူမသိခဲ့ဘူး။ ပါးစပ္ႀကီးဟၿပီး သူဘာေျပာရမွန္း မသိျဖစ္ေနခဲ့တယ္။
“ဒါေတြပဲ လုပ္ပါ။ အဲဒီဟင္းက ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုးႀကိဳက္တဲ့ ဟင္းပါ” သူ႔အျဖစ္ကို သူမက အလ်င္အျမန္ ၀င္ကယ္တယ္။
၀န္ထမ္းေကာင္မေလးက ရယ္ၿပီး “တကယ္တမ္းေျပာရရင္ ကၽြန္မတို႔ ကြာရွင္းဟိုတယ္ကို ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ ညစာလာစားၾကတဲ့ ဇနီးေမာင္ႏွံေတြက ဘာမွ စားခ်င္စိတ္ရွိၾကေတာ့တာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီ”ေနာက္ဆံုးအမွတ္တရ” ကို မစားၾကေတာ့ဘဲ ကၽြန္မတို႔ဟိုတယ္က ကြာရွင္းသူေတြအတြက္ အထူးစီမံထားတဲ့အေအးကိုပဲ ေသာက္ၾကရေအာင္၊ ကၽြန္မတို႔ဟိုတယ္ကို ေရာက္လာသူတိုင္းက ဒါကို မျငင္းဘဲ မွာၾကတယ္”
“အင္း.. ဒါဆိုလည္း အေအးပဲ မွာၾကတာေပါ့” သူတို႔ႏွစ္ဦးစလံုး ေခါင္းညိတ္ၿပီး ေျပာတယ္။
သိပ္မၾကာဘူး။ ၀န္ထမ္းေကာင္မေလးက အေအးႏွစ္ခြက္လာပို႔တယ္။ တစ္ခြက္က ေရခဲပါတဲ့ အျပာႏုေရာင္အရည္ျဖစ္ၿပီး တစ္ခြက္က အေငြ႕ေထာင္းေထာင္းထေနတဲ့ အနီေရာင္အရည္ျဖစ္တယ္။
“ဒီအေအးေတြကို “မီးေတာက္တစ္၀က္၊ ပင္လယ္ေရတစ္၀က္” လို႔ေခၚတယ္။ သံုးေဆာင္ႏိုင္ပါၿပီ”
၀န္ထမ္းေကာင္မေလးက ေျပာေျပာဆိုဆို ေနရာကခြာတယ္။ အခန္းတစ္ခုလံုး တိတ္ဆိတ္ေနတယ္။ ႏွစ္ေယာက္သား မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ၿပီး ဘာေျပာရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနၾကတယ္။
“ေတာက္… ေတာက္.. ေတာက္”
တံခါးေခါက္သံနဲ႔အတူ ၀န္ထမ္းေကာင္မေလး ၀င္လာျပန္တယ္။
“လူႀကီးမင္း… သူ႔ကို ပထမဆံုးအႀကိမ္ ပန္းစည္းလက္ေဆာင္ေပးတဲ့အျဖစ္ကို မွတ္မိေသးလား? အခု အရာအားလံုးက ၿပီးဆံုးသြားခဲ့ၿပီ။ လင္မယား မဟုတ္ေတာ့လည္း သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳလို႔ရတယ္။ သူ႔ကို ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္ လက္ေဆာင္ေပးလိုက္ပါဦး”
သူမတစ္ကိုယ္လံုး တုန္လႈပ္သြားမိတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့(၁၀)ႏွစ္က သူပန္းစည္းေပးတဲ့ ပံုရိပ္ေတြကို သူမျမင္ေယာင္လာမိတယ္။ အဲဒီတုန္းက ေဆြမရွိ၊ မ်ဳိးမရွိတဲ့ သူစိမ္းၿမိဳ႕မွာ သူတို႔ဘာမွမရွိခဲ့ဘူး။ အရာအားလံုး သုညကစခဲ့ၾကတယ္။ ေန႔လယ္ေန႔ခင္းမွာ ေနရာအႏွံ႔ သူတို႔အလုပ္လိုက္ရွာၾကတယ္။ ရုန္းကန္ၾကတယ္။ ညအခါ ညေစ်းမွာ သူမေစ်းေရာင္းထြက္သလို သူက စားေသာက္ဆိုင္မွာ ပန္းကန္ေဆးတယ္။ ညနက္သန္းေခါင္ေရာက္မွ ငွားေနတဲ့ ၁၀ေပပတ္လည္ အခန္းက်ဥ္းထဲ သူတို႔ျပန္ခဲ့ၾကတယ္။ ေန႔ရက္ေတြကို ခက္ခက္ခဲခဲ ပင္ပင္ပန္းပန္း ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရလည္း သူတို႔ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ၾကတယ္။
အဲဒီၿမိဳ႕ကိုေရာက္တဲ့ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔မွာ သူမအတြက္ သူ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ႏွင္းဆီအနီရဲရဲတစ္ပြင့္ လက္ေဆာင္ေပးတယ္။ သူမ မ်က္ရည္က်ေအာင္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့မိတယ္။
(၁၀)ႏွစ္တိုင္ခဲ့ပါၿပီ။ သူတို႔ဘ၀ အရာအားလံုး ျပည့္စံုလာခ်ိန္ လမ္းခြတစ္ေနရာမွာ သူတို႔ေရာက္ေနခဲ့တယ္။ အတိတ္ကအေၾကာင္းေတြ ေတြးရင္း သူမ မ်က္ရည္က်မိတယ္။
“မလိုေတာ့ပါဘူး…” လက္ကာျပၿပီး သူမေျပာတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့(၁၀)ႏွစ္အျဖစ္ကို သူလည္း ျမင္ေယာင္ေနမိတယ္။ သူမအတြက္ ႏွင္းဆီပန္းမေပးမိတာ ၅ႏွစ္၊ ၆ႏွစ္ရွိခဲ့မွန္း အခုမွ သူသတိရတယ္။
“လိုတယ္.. ပန္းယူမယ္” လက္ျပၿပီး သူေျပာတယ္။
၀န္ထမ္းေကာင္မေလးက ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္ကိုယူၿပီး ႏွစ္ပိုင္းခဲြလိုက္တယ္။ ၿပီးေနာက္ ပြင့္ဖတ္ေတြကို သူတို႔ရဲ႕အေအးခြက္ထဲ ပစ္ထည့္လိုက္တယ္။ ပြင့္ဖတ္ေတြက အေအးထဲေပ်ာ္၀င္ကုန္တယ္။
“ဒီႏွင္းဆီပြင့္က ကၽြန္မတို႔ ဟိုတယ္က ေကာက္ညွင္းနဲ႔ အထူးျပဳလုပ္ထားတဲ့ ႏွင္းဆီေတြပါ။ ဒါဟာလည္း လူႀကီးမင္းတို႔အတြက္ တတိယေျမာက္ စားစရာတစ္ခုပါပဲ။ ဒါကို “ေရာင္ျပန္အလွ” လို႔ေခၚတယ္။ လူႀကီးမင္းတို႔ ေျဖးေျဖးသံုးေဆာင္ၾကပါ။ လိုအပ္ရင္ ကၽြန္မကိုေခၚလိုက္ပါ”
၀န္ထမ္းေကာင္မေလးက ေျပာေျပာဆိုဆို လွည့္ထြက္သြားတယ္။
“xx…ဟို…. ေမာင္ ……”
သူ႔အသံေတြ လည္ေခ်ာင္း၀မွာ ေပ်ာက္ေနတယ္။ သူမလက္ကို သူဖမ္းဆုပ္လိုက္တယ္။ သူမလက္ လႈပ္သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ မရုန္းမိဘူး။ ႏွစ္ဦးသား တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ၾကည့္ေနၾကတယ္။ ဘာမွ မေျပာျဖစ္ၾကဘူး။
“ဖပ္”
ရုတ္တရက္ မီးမွိတ္သြားတယ္။ အခန္းတစ္ခုလံုး ေမွာင္အတိက်သြားတယ္။ အျပင္က အေရးေပၚေခါင္းေလာင္းသံ ျမည္လာၿပီး အခန္းထဲ မီးခိုေတြ လိွမ့္၀င္လာတယ္။
“ဘာျဖစ္တာလဲ?”
ႏွစ္ေယာက္လံုး အျမန္ထရပ္လိုက္ၾကတယ္။
“ဟိုတယ္ မီးေလာင္ေနတယ္ဗ်ဳိ႕။ အားလံုး လံုၿခံဳေရးလမ္းညႊန္ဘက္ အျမန္သြားၾကပါ”
အျပင္က အသံကုန္ေအာ္ဟစ္သံကို ၾကားလိုက္တယ္။
“ေမာင္…. ကၽြန္မေၾကာက္တယ္!” သူ႔ရင္ခြင္ထဲ သူမတိုး၀င္လိုက္တယ္။
“မေၾကာက္နဲ႔… ေမာင္ရွိတယ္။ လာ… အျပင္ကို ထိုးထြက္ရေအာင္” သူမကို တင္းတင္းေပြ႔ၿပီး သူေျပာတယ္။
အျပင္ကိုေရာက္ေတာ့ အျပင္ကမီးေရာင္နဲ႔လင္းေနတာကို ေတြ႔လိုက္တယ္။ ဘာမွမျဖစ္ပ်က္ခဲ့သလို အရာတိုင္းက သူ႔ေနရာနဲ႔သူရွိေနတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ၀န္ထမ္းေကာင္မေလးေရာက္လာၿပီး…
“ေဆာရီး… လူႀကီးမင္းတို႔ကို ထိတ္လန္႔ေစခဲ့ၿပီ။ ဟိုတယ္ႀကီး မီးမေလာင္ပါဘူး။ အခန္းထဲ မီးခိုးေတြကို တမင္လြတ္ခဲ့တာပါ။ ဒါဟာ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ စတုတၳေျမာက္ဟင္းပါပဲ။ ဒါကို “ရင္ထဲက ေရြးခ်ယ္ျခင္း” လို႔ ေခၚတယ္။ အခန္းထဲ ျပန္၀င္ႏိုင္ပါၿပီ”
အခန္းထဲ သူတို႔ျပန္၀င္လာခဲ့ၾကတယ္။ အခန္းထဲမွာ ပကတိအတိုင္း မီးေရာင္နဲ႔လင္းေနတယ္။ သူမကို သူဆဲြေပြ႔ၿပီး…
“ဟန္နီ… ၀န္ထမ္းေကာင္မေလး ေျပာတာမွန္တယ္။ အခုနားက ဟန္နီနဲ႔ေမာင္ရဲ႕ တကယ့္ရင္ထဲက ေရြးခ်ယ္တာေတြျဖစ္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ေမာင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ မခဲြႏိုင္ၾကဘူး။ မနက္ျဖန္ ေမာင္တို႔မဂၤလာျပန္ေဆာင္ၾကရေအာင္ကြာ”
“ေမာင္ ဆႏၵရွိလို႔လား?” ႏုတ္ခမ္းကိုက္ၿပီး သူမေမးတယ္။
“ဆႏၵရွိတာေပါ့။ အခု ဘာမဆို ေမာင္နားလည္သေဘာေပါက္လာၿပီ ဟန္နီ။ ေမာင္တို႔ မနက္ျဖန္ အေစာႀကီး မဂၤလာေဆာင္ရေအာင္ကြာ။ ရွင္းမယ္ေဟ့….” ေျပာေျပာဆိုဆို ၀န္ထမ္းေကာင္မေလးကို သူလွမ္းေအာ္လိုက္တယ္။
၀န္ထမ္းေကာင္မေလး၀င္လာၿပီး အနီေရာင္ေငြေတာင္းခံလႊာကို ကမ္းေပးတယ္။
“လူႀကီးမင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ ဒါဟာ ဒီဟိုတယ္ရဲ႕ေနာက္ဆံုးလက္ေဆာင္ပါ။ ဒါကို “ထာ၀ရေတာင္းခံလႊာ” လို႔ေခၚတယ္။ ႏွစ္ေယာက္လံုး ထာ၀ရသိမ္းထားေပးပါ”
စာရြက္ကို သူၾကည့္လိုက္တယ္။ သူ႔မ်က္လံုးအိမ္မွာ မ်က္ရည္ေတြ ျပည့္လ်ံလာတယ္။
“ဘာျဖစ္တာလဲ?” သူမ စိုးရိမ္တႀကီးေမးတယ္။
“ဟန္နီ… ေမာင္မွားပါတယ္။ ေမာင္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဟန္နီ” စာရြက္ကို ကမ္းေပးရင္း သူေျပာတယ္။
စာရြက္ကို သူမၾကည့္လိုက္တယ္။ စာရြက္ေပၚမွာ ေရးထားတာက…….
ေႏြးေထြးတဲ့ မိသားစုတစ္စု
ႀကိဳးစားရုန္းကန္ခဲ့တဲ့ လက္တစ္စံု
သင့္ျပန္အလာကို ညနက္သန္းေခါင္အထိေစာင့္ေနတဲ့ မၿငိမ္းတဲ့မီးတစ္ပြင့္
က်န္းမာေရးဂရုစိုက္ပါလို႔ ၁၂ ရာသီလံုးမွာတဲ့စကား
အႏႈိင္းမဲ့တဲ့ ဂရုစိုက္မႈ
ေယာကၡမအတြက္ အျပဳအစု
ကေလးအတြက္ မနက္မိုးခ်ဳပ္ေစာင့္ေရွာက္မႈ
သင္ႀကိဳက္တဲ့အစားအစာအတြက္ အခ်က္အျပဳတ္
သင့္အတြက္ ဆံုးရႈံးလိုက္ရတဲ့ ႏုပ်ဳိျခင္းေတြ….
ဒါဟာ သင့္ဇနီးမယားပဲျဖစ္တယ္။
“ေမာင္…. ေမာင္လည္း ပင္ပန္းပါတယ္။ ဒီႏွစ္ေတြမွာ ေမာင္ကို ကၽြန္မ လ်စ္လ်ဴရွဴမိခဲ့တယ္”
လက္ထဲကစာရြက္ကို သူမကမ္းေပးၿပီး ေျပာတယ္။ စာရြက္ကို သူၾကည့္လိုက္တယ္။ စာရြက္ေပၚမွာ ေရးထားတာက….
ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ႕တာ၀န္
ႀကီးေလးတဲ့တာ၀န္ကို ပုခံုးႏွစ္ဘက္နဲ႔ ထမ္းထားတယ္
ညနက္သန္းေခါင္မွ ပင္ပင္ပန္းပန္းျပန္လာတယ္
စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ေနရာအႏွံ႔ေျပးလႊားရတယ္
ေျပာမထြက္ခဲ့တဲ့ စိတ္ဆင္းရဲျခင္းေတြ
မ်က္ႏွာေပၚက ရင့္ေရာ္ျခင္းေတြ
ေယာင္းမ၊ ေယာကၡမေတြအတြက္ တာ၀န္ေတြ
က်ရႈံးျခင္း၊ ဆံုးရႈံးျခင္းနဲ႔ ရုန္းကန္မႈေတြ
မိသားစုအတြက္၊ သားသမီးအတြက္ ေမတၱာေတြ….
ဒါဟာ သင့္ခင္ပြန္းပဲျဖစ္တယ္။
ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ေပြ႔ဖက္ၿပီး သူတို႔ငိုမိၾကတယ္။ ေငြရွင္းၿပီး ဟိုတယ္မန္ေနဂ်ာကို သူတို႔ေက်းဇူးတင္ စကားေျပာၾကတယ္။ အဲဒီေနာက္ တစ္ေယာက္လက္ကိုတစ္ေယာက္တဲြၿပီး ဟိုတယ္က သူတို႔ထြက္ခဲ့ၾကတယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္သြားၾကတဲ့ သူတို႔ေနာက္ေက်ာပံုရိပ္ကိုၾကည့္ၿပီး ဟိုတယ္မန္ေနဂ်ာ ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ညိတ္ေနတယ္။
“သိပ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကြာရွင္းဟိုတယ္က မိသားစုတစ္စုကို ကယ္တင္လိုက္ျပန္ၿပီ”
မူရင္း–google search or http://blog.jxwmw.cn/u/3747/archives/2009/17838.html
ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္
Sep 5, 2010
ကြန္ပ်ဴတာႏွင့္ အိုင္တီကို ကိုယ္တိုင္ ေလ့လာရာတြင္ အသံုး၀င္မည့္ နည္းလမ္းမ်ား
ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းျပဳတဲ့ Programmer, Software Developer, Network Engineer, Designer စတဲ့သူေတြ မဟုတ္ခဲ့ရင္ေတာင္ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ မကင္းႏိုင္ပါဘူး။ ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ အိုင္တီကို Self Study လုပ္ျဖစ္သြားေစတဲ့ အေတြးေလးတစ္ခုကို ေ၀မွ်ခ်င္ပါတယ္။
“ ပိုက္ဆံရွိရင္ ကြန္ပ်ဴတာ ၀ယ္လို႔ရတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ပိုက္ဆံရွိရင္ ကြန္ပ်ဴတာဆိုတာ ရွိႏိုင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ပိုက္ဆံရွိတိုင္း ကြန္ပ်ဴတာ သင္ေပးႏိုင္တဲ့သူ မေတြ႔ႏိုင္ဘူး။ မရွိႏိုင္ဘူး။ ကြန္ပ်ဴတာ ရွိတိုင္းလည္း ကြန္ပ်ဴတာ သင္ေပးႏိုင္တဲ့သူ မေတြ႔ႏိုင္ဘူး။ မရွိႏိုင္ဘူး။ ကြန္ပ်ဴတာ ရွိတဲ့ေနရာတိုင္းမွာ သင္ေပးႏိုင္တဲ့သူ မရွိႏိုင္ဘူး။ ကိုယ္လုပ္ႏိုင္သေလာက္ ေလ့လာရင္ ေလ့လာသေလာက္ ကိုယ္ျပန္ရမယ္…”
ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ပုဂၢလိက ခံယူခ်က္ျဖစ္ျပီး အခြင့္သာတိုင္းလည္း အျခားသူမ်ားကို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ကြန္ပ်ဴတာကို ထိေတြ႕၊ သံုးစြဲ၊ ေလ့လာေနဆဲ အေတြ႕အၾကံဳမ်ား၊ ေလ့လာနည္းမ်ားကို အေျခခံျပီး “ကြန္ပ်ဴတာကို ဘယ္လိုေလ့လာရမလဲ” (How to Learn or Self Study about Computer and IT?) ေမးခြန္းကို အခုလို ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ျပန္ေျဖ ၾကည့္ပါတယ္။ ေအာက္မွာ ေဖာ္ျပထားတာေလးေတြက အတိုခ်ဳံးေလးေတြ ျဖစ္ျပီးေတာ့ အေသးစိပ္ကို ေနာင္မွာ ဆက္လက္ ေ၀မွ် သြားမွာပါ။
Self-Studying – ကိုယ္တိုင္ ေလ့လာျခင္း
ကြန္ပ်ဴတာကို အေျခအေနေပးရင္ ေပးသလို၊ အဆင္ေျပရင္ ေျပသလို၊ အရူးအမူး ေလ့လာပါ။ကြန္ပ်ဴတာ အေၾကာင္းကို အျမဲတမ္း စိတ္၀င္စားပါ။ (ခ်စ္သူရည္းစားကို စိတ္၀င္စားသေလာက္ ကြန္ပ်ဴတာကို စိတ္၀င္စားပါ။ သို႔ေသာ္ ခ်စ္သူရည္းစားကို ထည္လဲေျပာင္းသလိုေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာကို ထည္လဲ မေျပာင္းပါႏွင့္။ – အစပိုင္းတြင္ Windows, Mac, Linux စသည့္ OS တစ္ခုခုကို ရင္းႏွီးေအာင္ သံုးတတ္ေစရန္ ဆိုလိုပါသည္။)ကြန္ပ်ဴတာ ကိုင္ရသည္ ျဖစ္ေစ၊ မကိုင္ရသည္ ျဖစ္ေစ ကြန္ပ်ဴတာႏွင့္ ပတ္သက္သည္မ်ားကို ေလ့လာေနပါ။ (အလြန္အေရးၾကီးပါသည္။) ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ေလ့လာရတာ မလြယ္ပါ။ သို႔ေသာ္ အေလ့အက်င့္ရသြားလ်င္ေတာ့ မခက္ေတာ့ပါ။
IT Social Networking – အိုင္တီ အေပါင္းအသင္း မိတ္ေဆြမ်ား
ကြန္ပ်ဴတာကို မိမိကဲ့သို႔ အရူးအမူး စိတ္၀င္စားသူမ်ားႏွင့္ မိတ္ေဆြဖြဲ႕ပါ။ထိုမိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္အတူ မိမိ သိထားသည္မ်ားကို ေဖာက္သည္ခ် ေ၀မွ်ေပးျပီး၊ မသိေသးသည္မ်ားကို ေမးျမန္းပါ။တစ္ျပိဳင္တည္းမွာပင္ မိမိအတြက္ အသံုး၀င္သည့္ နည္းလမ္းမ်ား (Tips and Tricks)၊ ေလ့က်င့္ေရး သင္ခန္းစာမ်ား (Tutorials) ႏွင့္ အသံုးခ်ေဆာ့ဖ္၀ဲမ်ား (Application Software) ကို မွတ္သားျခင္း၊ စုေဆာင္းထားျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ပါ။
Having Good Moral – ေစတနာေကာင္းထားပါ
အျခားသူမ်ားကိုလည္း ဖလွယ္ပါ။ ေ၀မွ်ပါ။ (ကိုယ္ရသလို ကိုယ္သိသလို သူမ်ားကိုလည္း သိေစခ်င္၊ ရေစခ်င္သည့္ ေစတနာေကာင္းသည္ လူတိုင္းတြင္ မရွိသည့္၊ လူတိုင္း ထားရွိ ေမြးျမဴသင့္သည့္ စိတ္ဓါတ္ေကာင္းတစ္ခု ျဖစ္ျပီး၊ ကိုယ္တိုင္ ေလ့လာသင္ယူမႈ (Self study) အတြက္ ႏွင့္ ပတ္၀န္းက်င္အတြက္ အလြန္ပင္ အေထာက္အကူျပဳေလသည္။)
Learning by Internet – အင္တာနက္မွ ေလ့လာျခင္း
အင္တာနက္ သံုးခြင့္ရသည့္ ေနရာတြင္ အင္တာနက္ကို ရေအာင္သံုးပါ။ အင္တာနက္သံုးရသည့္ အခ်ိန္တြင္ မည္သည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေလ့လာမည္ ရွာေဖြမည္ကို – အင္တာနက္ သံုးခြင့္ မရေသးသည့္ အခ်ိန္မ်ားတြင္ ၾကိဳတင္ ျပင္ဆင္ မွတ္သားထားပါ။ သို႔မွသာ အင္တာနက္ တကယ္ သံုးခြင့္ရသည့္ အခ်ိန္တြင္ ထိေရာက္စြာ၊ အက်ဳိးရွိရွိ သံုးႏိုင္မည္။
Using Search Engines – ရွာေဖြေရး ၀က္ဘ္ဆိုက္မ်ားကို သံုးျခင္း
Search Engine မ်ားကို သံုးတတ္ေအာင္ ေလ့လာပါ။ အင္တာနက္ထဲတြင္ လိႈင္းစီးႏုိင္ရန္ (Internet Surfing)၊ အခ်ိန္တိုအတြင္း လိုရာခရီးအျမန္ေရာက္ႏိုင္ရန္အတြက္ Search Engine မ်ားသည္ တစ္ဦးခ်င္းစီ၏ အသံုးခ်ႏိုင္စြမ္းအေပၚ မူတည္ျပီး (လိပ္တစ္ေကာင္ ျဖစ္ႏိုင္သလို) ဒံုးပ်ံတစ္စင္းကဲ့သို႔လည္း လိုရာခရီးသို႔ လ်င္ျမန္စြာေရာက္ရွိေစရန္ ကူညီေပးႏိုင္သည္။
Using Search Keywords Effectively – ေသာ့ခ်က္စကားလံုးမ်ားကို ထိေရာက္စြာ သံုးျခင္း Search Keywords မ်ားကလည္း အင္တာနက္ထဲမွ လိုရာ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားကို အျမန္ဆံုးရရွိေစရန္ မ်ားစြာ အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေစသည္။ ေသာ့ခ်က္စကားလံုးမ်ားကို မွန္ကန္စြာ သံုးတတ္မွ အင္တာနက္တြင္ ရွာေဖြမႈ ျမန္ဆန္မည္ ျဖစ္သည္။
Participating at Internet Forums
အင္တာနက္ စကား၀ိုင္းမ်ား (Internet Forums) မွတဆင့္ အျခားသူမ်ား ၾကံဳေနရသည့္ အခက္အခဲမ်ား ျပႆနာမ်ားကို ၾကိဳတင္ေလ့လာ သိရွိထားႏိုင္သည္။ မိမိတို႔၏ ျပႆနာမ်ားကို အမ်ားသို႔ ေ၀မွ် အသိေပး အကူအညီေတာင္းႏိုင္သည္။ ထို႔ထက္ အဆင့္ျမင့္လာပါက ကိုယ္တိုင္ ဦးေဆာင္ပါ၀င္ ေဆြးေႏြးလာႏိုင္မည္။
Wikipedia – အခမဲ့ အြန္လိုင္း စြယ္စံုက်မ္း
အခမဲ့ အြန္လိုင္း စြယ္စံုက်မ္း (Wikipedia) ကို အင္တာနက္သံုးသူတိုင္း လက္မလႊတ္သင့္ပါ။ တခါတရံ မသိေသးသည့္ အေၾကာင္းအရာသစ္ တစ္ခုကို စတင္ေလ့လာရေတာ့မည့္ အခါတြင္္ ဘယ္ကစေလ့လာရမွန္း မသိ၊ ဘယ္လို ၀က္ဘ္ဆိုက္ေတြမွာ သြားၾကည့္ရမည္ကို မသိေသးလ်င္ ၀ီကီပီဒီယ မွာ အရင္သြားၾကည့္ျပီးမွ ဆက္လုပ္လို႔ အဆင္ေျပသည္မ်ား ၾကံဳဖူးပါသည္။
Reading by RSS – RSS ျဖင့္ စာဖတ္ပါ
သြားခ်င္သည့္၊ စိတ္၀င္စားသည့္ ၀က္ဘ္ဆိုက္ေပါင္း 30 ရွိျပီး အင္တာနက္သံုးခြင့္ရသည့္ အခ်ိန္ႏွင့္ေငြေၾကးအင္အားက တစ္ေန႔လ်င္ တစ္နာရီစာသာ အခြင့္အေရးရသည္ဆိုပါစို႔။ ထိုအေျခအေနအတြက္ ထို၀က္ဘ္ဆိုက္ေပါင္း 30 သို႔ တစ္ခုခ်င္းစီ သြားဖတ္ေနမည့္အစား ၄င္းဆိုက္မ်ားမွ ေပးထားသည့္ RSS Feed မ်ားကို ႏွစ္သက္ရာ RSS Reader (Google Reader, Great News Portable RSS Reader, etc) ျဖင့္ ဖတ္ရႈျခင္းက အခ်ိန္ႏွင့္ေငြေၾကးကို အထိေရာက္ဆံုးကို အသံုးခ်ရာေရာက္သည့္ အျပင္ စိတ္ေရာလူေရာ လြယ္ကူ သက္သာေစသည္။
Learning at Training Schools – သင္တန္းမ်ား တက္ျခင္း
သင္တန္းတက္ႏိုင္လ်င္၊ သင္တန္း တက္ခြင့္ၾကံဳလ်င္ သင္တန္းတက္ပါ။ တခါတရံတြင္ ကိုယ္တိုင္အၾကာၾကီး ေလ့လာမွ သိရမည့္ အရာမ်ားကို သင္တန္းမ်ားတြင္ မိနစ္ပိုင္းေလာက္မွ်ႏွင့္ သိရွိနားလည္သြားႏိုင္သည္။ KMD မွာ Basic Networking တစ္ခု တက္ဖူးပါတယ္… အဲဒါကလည္း အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ေတာ့ Cabling ကို သိခ်င္လို႔ပါ။ RJ-45 ေခါင္းနဲ႔ Cat-5 ၾကိဳးေတြ ခ်ိတ္ဆက္တာကို စာဖတ္ၾကည့္ရံုနဲ႔ မရ လက္ေတြ႕လည္း
သိမွ ျဖစ္ေတာ့မွာမို႔ သြားတက္ျဖစ္တာ။ သင္တန္းတိုင္း မေကာင္းႏိုင္ေပမဲ့ တက္ျဖစ္တဲ့ သင္တန္းမွန္သမွ်မွာ ရသမွ် အရင္းအျမစ္ေတြ ကို ထိေရာက္ေအာင္ သံုးႏိုင္ဖို႔ အေရးၾကီးပါတယ္။ အဲဒါမွ သင္တန္း တက္ရက်ဳိး အခ်ိန္ကုန္၊ ေငြကုန္၊ လူပင္ပန္းရက်ဳိးေတြ နပ္မွာပါ။ သင္တန္းမွ သင္ရိုးမ်ား၊ ေလ့က်င့္ခန္းမ်ား၊ နည္းျပ ဆရာ/ဆရာမမ်ား၊ အတူတက္ေနသူမ်ားဟာ အေကာင္းဆံုး အရင္းအျမစ္ေတြပါပဲ။
Using OSF (Open Source Free) Softwares
အခမဲ့ရသည့္ အပြင့္ေဆာ့ဖ္၀ဲမ်ားကို သံုးပါႏိုင္ငံတကာတြင္ သြားေရာက္ အလုပ္လုပ္ရန္၊ သို႔မဟုတ္ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားႏွင့္ ယွဥ္တြဲ အလုပ္လုပ္ရန္၊ သို႔မဟုတ္ လိပ္ျပာသန္႔စြာ ၊ ေဘးရန္ကင္းစြာ ေနထိုင္ႏိုင္ရန္အတြက္ အလကား ရသည့္ေဆာ့ဖ္၀ဲမွန္သမွ်ကို သံုးျခင္းထက္၊ အလကားရသည့္ အပြင့္ေဆာ့ဖ္၀ဲမ်ား (ကၽြန္ေတာ္က Open Source Free (OSF) Software မ်ားဟု ကိုယ့္ဘာသာ အမည္ေပးထားသည္။) ကို ထိထိေရာက္ေရာက္
အသံုးခ်ႏိုင္ေစရန္ ၾကိဳးစားပါ။
ကိုယ္တိုင္ေလ့လာရတယ္ဆိုတာ ခရီးၾကမ္းတစ္ခုပါ။ မလြယ္ပါဘူး။ လူတိုင္းလည္း ေရရွည္ မေလ်ာက္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ လူတိုင္း၊ အထူးသျဖင့္ ဘ၀မွာ ပညာကို ခ်စ္ခင္ ျမတ္ႏိုးသူတိုင္း တစ္ခုခုကို ကိုယ္တိုင္ေလ့လာၾကည့္ဖို႔ ၾကိဳးစားသင့္ၾကပါတယ္…။ ရလာတဲ့ ျမင္ရတဲ့ အက်ဳိးဆက္ေတြ၊ မျမင္ရတဲ့အက်ဳိးဆက္ေတြကိုေတာ့ ဘာသာရပ္တစ္ခုခုကို ကိုယ္တိုင္ေလ့လာ သင္ယူေလ့က်င့္ဖူးသူတိုင္း ခံစားနားလည္ သိရွိႏိုင္မွာပါ…
စာဖတ္ေနတဲ့ ခ်စ္မိတ္ေဆြေရာ ဘ၀မွာ ဘယ္လို Self Study လုပ္ခဲ့ဖူးလဲ …အမ်ားအတြက္ ေ၀မွ် ေဆြးေႏြးသြားေစခ်င္ပါတယ္ ….
PostSubject: အိုင္စီတီ အခြင့္အလမ္းမ်ား Mon Jul 19, 2010 3:10 am
ယေန႔ေခတ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔လူငယ္ေတြၾကားမွာ ကြန္ပ်ဴတာ၊ အိုင္တီ၊ အင္တာနက္ ဆိုတဲ့ေ၀ါဟာရေတြက ပလူပ်ံေအာင္ၾကား ေနရပါတယ္။ မ်ားျပားလွတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္း ေပါင္းစံု လက္မွတ္ေပါင္းစံု ေနာက္မွလူငယ္ေတြခမ်ာ ေငြထုပ္ပိုက္ၿပီး တေကာက္ေကာက္လုိက္တက္ ေနၾကရေပမယ့္ တကယ္တမ္း သင္တန္းေတြၿပီး လက္မွတ္ေတြရၾကတဲ့အခါ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ေယာင္ခ်ာခ်ာ ျဖစ္ေနတတ္ၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ကေတာ့ ႏိုင္ငံျခားထြက္ အလုပ္လုပ္ျဖစ္ၾကေပမယ့္ ICT ဆိုတာျပည္တြင္းမွာ အသံုးခ်လို႔မရတဲ့ ပညာရပ္တစ္ခု လိုျဖစ္ေနပါတယ္။
တစ္ကယ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူငယ္ေတြ အတြက္ ICT နည္းပညာ ကိုအသံုးခ်ၿပီး ျပည္တြင္းမွာ တစ္ပိုင္းတစ္ႏိုင္လုပ္ကိုင္ႏိုင္တဲ့ SME (Small and MediumSized Enterprise) လုပ္ငန္းေလးေတြ မ်ားစြာရွိပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕လူငယ္ေတြက အသက္အရြယ္ငယ္ေသးလို႔ စီးပြား ေရးလုပ္လို႔ျဖစ္ပါ့မလားလို႔ စိုးရိမ္ၾကတာရွိပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ပါတ္သတ္လို႔ ကမၻာေက်ာ္ဘီလ်ံနာသူေဌးႀကီး ေဒၚနယ္လ္ ထရန္႔ (Donald Trump) ေျပာဖူးတာေလး ရွိပါတယ္။
`ကိုယ္ကငယ္ေလးလို႔၊ အေတြ႕အႀကံဳနည္း ေသးလို႔ စီးပြားရွာဖို႔ အရည္အခ်င္းမျပည့္ေသးဘူးလို႔ ဘယ္ေတာ့မွမတြက္ပါနဲ႔။ ကြၽန္ေတာ္အေကာင္းဆံုး အႀကံဉာဏ္ေတြထုတ္သံုးခဲ့တုန္းက အသက္ႏွစ္ဆယ္ပဲရွိေသးတယ္။ဒါ့ေၾကာင့္ငယ္ေသးလို႔ဆိုၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယံုၾကည္ မႈအားမနည္းပါေစနဲ႔။ တစ္ခါတစ္ေလမွာ လူငယ္ေတြဟာ ပိုၿပီးထက္ျမက္တဲ့ စီးပြားေရးပညာရွင္ေတြ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္တဲ့။´
ကဲ…ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာလူငယ္ေတြလဲ ICT ကိုသံုးၿပီး ထက္ျမက္တဲ့ စီးပြားေရးပညာရွင္ေတြ ျဖစ္ ေအာင္ ဘာေတြလုပ္ႏိုင္ၾကပါသလဲ။ ႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေအာင္ တစ္ဖက္တစ္လမ္းက ဘယ္လိုပါ ၀င္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ၾကပါသလဲ။ ၾကည့္လိုက္ၾကရေအာင္။
အခြင့္အလမ္း (၁)
ဒါကေတာ့ သမားရုိးက်နည္းလမ္းျဖစ္တဲ့ ၀န္ထမ္း အလုပ္ပါ။ လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ ျပည္တြင္းမွာပဲ သင္ၾကားလုိ႔ ရတဲ့ႏိုင္ငံတကာ အသိအမွတ္ျပဳ ဒီပလိုမာေတြျဖစ္တဲ့ IDCS တို႔ IADCS တို႔၊ University of Greenwich ကေပးအပ္ခ်ီး ျမႇင့္တဲ့ BIT ဘြဲ႕တို႔ကို ရရွိၿပီးရင္ ေဒသတြင္း အိုင္စီတီဖြံ႕ ၿဖိဳးတဲ့စကၤာပူတုိ႔လိုႏိုင္ငံမ်ဳိးေတြမွာသြားေရာက္ အလုပ္ လုပ္ကိုင္ႏိုင္ၾကပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ စကၤာပူမွာဆို ရင္ Programmer, System Analyst, Network Engineer, Project Manager စတဲ့ရာထူးေတြမွာ ျမန္မာေတြလုပ္ကိုင္ ၾကတာမ်ားၿပီး လစာကေတာ့ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၅၀၀ ေလာက္ကေန ၅၀၀၀ေလာက္ အထိရတတ္ၾကပါတယ္။ အဲ့ Project Manager (PM) လို ရာထူးမ်ဳိးဆိုရင္ေတာ့ MBA ဘြဲ႕လိုမ်ဳိးပါတြဲရထားရင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ တစ္ေသာင္းေလာက္အထိ ရတတ္တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ကိုယ့္ေျမေပၚမွာပဲ ရပ္တည္ေနခ်င္တဲ့သူေတြ၊ ႏိုင္ငံျခား သြားဖို႔ဇာတာေမွးမွိန္ေနေသးတဲ့သူေတြအေနနဲ႔ကတာ့ ျပည္တြင္းက အိုင္တီစီးပြားေရးလုပ္ငန္း သို႔မဟုတ္ NGO ေတြမွာ ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ႏိုင္ပါတယ္။ စစျခင္းမွာေတာ့ကိုယ့္ေမွ်ာ္မွန္းထားသလို ၀င္ေငြ၊ အေျခအေနေတြကို ရ ႏိုင္မွာမဟုတ္ပါ။ ဒါေပမဲ့ တန္းဘိုးျဖတ္လို႔မရတဲ့ ေငြေပး ၀ယ္လို႔မရတဲ့ အေတြ႕အႀကံဳ(experience) ကိုေတာ့ ရရွိ မွာျဖစ္ပါတယ္။ အေတြ႕အႀကံဳေတြကို စုေဆာင္းၿပီး ကိုယ့္လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ထပ္ျဖည့္ရင္းနဲ႔ ကိုယ္ေမွ်ာ္မွန္းထားတဲ့ အေျခအေနကို တစ္ထစ္ျခင္းတက္လွမ္း ဖန္တီးႏိုင္ပါ တယ္။
ဒီေခတ္မွာ သတိျပဳရမဲ့အခ်က္တစ္ခ်က္ကေတာ့ ဘယ္ Professional လိုင္းကို လိုက္တဲ့သူပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တစ္ လိုင္းတည္း တစ္မ်ဳိးတည္း ရပ္တည္လို႔မရေတာ့ပါဘူး။ ယေန႔ ကမၻာ့စီးပြားေရးလုပ္ငန္းအမ်ားစုဟာ T Person ပုဂၢိဳလ္ေတြကို သာလိုလားၿပီး အလုပ္ခန္႔ေလ့ရွိ ၾကပါ တယ္။ T Person ပုဂၢိဳလ္ဆိုတာက အဂၤလိပ္အကၡရာ T ကို ေဇာက္ထိုးထားတဲ့ ပံုစံပါ။ က်ယ္ျပန္႔တဲ့အသိပညာ (Wide knowledge) ေပၚမွာ အေျခခံၿပီး ကိုယ့္ရဲ႕Professional Skill ကို တည္ေဆာက္ယူရတဲ့ သေဘာပါ။ ဒါေၾကာင့္ လူငယ္ေတြအေနနဲ႔လည္း ICT ကို ေလ့လာၿပီးတဲ့အျပင္ MBA တို႔လို စီးပြားေရးစီမံခန္႔ခြဲမႈလိုင္းေတြကို တြဲဖက္ေလ့လာထားျခင္းအားျဖင့္ အလုပ္အကိုင္ေစ်းကြက္ (Labour-Market) မွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေစ်းေကာင္းေကာင္း (Skimming Price)နဲ႔ အစြံထုတ္ႏိုင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အခြင့္အလမ္း (၂)
အင္တာနက္ကဖီးေတြကို ေနရာအႏွံ႕ေတြ႕ျမင္လာရ ပါတယ္။ တိုးတက္လာတဲ့ ဆက္သြယ္ေရးေရစီးေတြေပၚ မွာ အရင္က လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေပၚကလူငယ္ေတြလည္း အင္တာနက္ကဖီးေတြေပၚကို ေရာက္ကုန္ၾကပါ တယ္။ ဒါဟာ ကြၽန္ေတာ္တု႔ိ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ တိုးတက္မႈျဖစ္လို႔ ႀကိဳဆုိၾကရမွာပါ။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ဒီအင္တာနက္ကဖီးလုပ္ငန္း ဟာလည္း ICT ကိုအေျချပဳတဲ့ စီးပြားေရးအခြင့္အလမ္း တစ္ရပ္ တစ္ခု အေနနဲ႔ျဖစ္ထြန္းလာပါတယ္။ ေယဘုယ် အားျဖင့္ အင္တာနက္ကဖီးဆိုင္တစ္ဆိုင္ဖြင့္ဖို႔ အခန္းငွားခ၊ ကြန္ပ်ဴတာ၀ယ္ဖို႔ကုန္က်စရိတ္၊အခန္းျပင္ဆင္စရိတ္၊ အင္တာနက္လိုင္း၊ အလုပ္သမားစရိတ္ စုစုေပါင္းသိန္း ၁၅၀ ၀န္းက်င္ေလာက္ ကုန္က်ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္အင္တာနက္ကဖီးတစ္ဆိုင္ရဲ႕ တစ္ေန႔၀င္ေငြဟာလည္း ေနရာေကာင္းေကာင္း (Strategic Location)၊ ပံုမွန္ေဖာက္ သည္ (Loyal Customer) သာရွိမယ္ဆိုရင္ မေသးလွတာမို႔
အက်ဳိးအျမတ္ရွိတဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတစ္ခုလို႔ ဆိုႏုိင္ပါ တယ္။ ဒီေနရာမွာ လူငယ္ေတြအတြက္ ေငြအရင္းအႏွီးက အဓိကအခက္အခဲ တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ဒါေပမယ့္ ဥပမာ- ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းမႏိုင္ရင္ သူငယ္ခ်င္းငါးေယာက္ ေလာက္ေပါင္းၿပီး တစ္ေယာက္ကို သိန္း၃၀စီေလာက္ ထည့္ၿပီးလုပ္ရင္လည္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ လူမ်ားေတာ့ ၀န္ထမ္းစရိတ္လည္းသက္သာသလို အားလံုးတိုင္တုိင္ပင္ပင္နဲ႔ ေဆာင္ရြက္လို႔ရတာမို႔ ေအာင္ျမင္ဖို႔ Chance လည္း ပိုမ်ားပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာေတြရဲ႕ နဂုိဓေလ့ကိုက ပူေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈအားနည္းတာမို႔ အဲ့ဒီ စိတ္ဓာတ္ေတြကို ျပဳျပင္ၿပီး အခ်င္းခ်င္းပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကျခင္း အားျဖင့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ ပိုမိုေအာင္ျမင္ႏိုင္ၾကမယ္ လို႔ထင္ပါတယ္။
အခြင့္အလမ္း (၃)
ေနာက္ ICT နဲ႔ဆက္စပ္ေနတဲ့စီးပြားေရး အခြင့္အလမ္းတစ္ခုကေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာပစၥည္း Hardware ေရာင္း၀ယ္တဲ့လုပ္ငန္းနဲ႔ Service ေပးတဲ့လုပ္ငန္းပါ။ဒီလုပ္ငန္းဟာ ယေန႔အခ်ိန္ထိ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ICT နဲ႔ပါတ္ သက္ၿပီးအတြင္က်ယ္ဆံုးနဲ႔ အလုပ္အျဖစ္ဆံုးလုပ္ငန္းတစ္ခုလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ကြန္ပ်ဴတာ Hardwareေရာင္း၀ယ္ေရးအတြက္ အရင္းအႏွီးေငြေၾကးပမာဏကေတာ့ ခုနက အင္တာနက္ကဖီးထက္စာရင္ မ်ားစြာမ်ားျပား ေနေပမယ့္ ရရွိမယ့္အက်ဳိးအျမတ္ကလည္း မေသးလွပါဘူး။ၿပီးေတာ့ကုမၸဏီႀကီးေတြနဲ႔ရင္းႏွွီးမႈ၊ယံုၾကည္မႈေတြအေပၚမူတည္ၿပီး အေႂကြပစၥည္းခ်ေပးတာမ်ဳိးေတြလည္းရွိတာမို႔ ကိုယ့္ရဲ႕စီမံခန္႔ခြဲမႈေပၚမူတည္ၿပီး ရင္းႏွီးေငြပမာဏ (Investment Amount) ကိုေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ပါတယ္။ ခန္႔မွန္းေျခ Hardware နဲ႔ Service Center တစ္ခုအတြက္ ရင္းႏွီးေငြ ကေတာ့ က်ပ္ေငြသိန္းငါးရာကေန တစ္ေထာင္အတြင္းမွာ ရွိပါတယ္။ ရင္းႏွီးေငြအဆင္ေျပတဲ့ လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ အစုစပ္အျဖစ္ လုပ္ကိုင္သင့္ၾကတဲ့ လုပ္ငန္းတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။
အခြင့္အလမ္း (၄)
ဒီလုပ္ငန္းမ်ဳိးကိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သတိ ထားမိၾကမွာမဟုတ္ပါဘူး။ အဲ့ဒါကေတာ့ Website Service နဲ႔ Web Ownership လုပ္ငန္းပါ။လက္ရွိအေျခအေန မွာ ျပည္တြင္း ICT လုပ္ငန္းေတြသိပ္မဖြံ႕ၿဖိဳးလွတာမို႔ အက်ဳိးအျမတ္မရႏိုင္ေသးေပမယ့္ ဒီလုပ္ငန္းကေန မက္ေလာက္စရာ Income နဲ႔ Profit ေတြကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ လွမ္းျမင္ေနရပါတယ္။ Web-site business အတြက္ ရုံး ခန္းေနရာ (office space) ေတြ၊ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ(Investm-ent) ေတြဘာမွ သိပ္ႀကီးႀကီးမားမားမလိုပါဘူး။ အင္တာ နက္ Service နဲ႔ ကြန္ပ်ဴတာတစ္လံုးရွိရင္ အခ်ိန္မေရြး ေနရာမေရြး Website တစ္ခုကို Operate လုပ္လို႔ ရပါတယ္။ အဲ..ဒါေပမယ့္ ကြၽမ္းက်င္မႈ (Skill) နဲ႔အႀကံဉာဏ္ (Idea) ေတာ့လိုအပ္တာေပါ့။ ဥပမာ- ဒီကေန႔ ကမၻာေက်ာ္ Google တုိ႔၊ e-Bay တို႔ဟာ ဒီလိုနဲ႔အစျပဳၿပီးေအာင္ျမင္မႈ ရခဲ့ၾကတာပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ျမန္မာလူငယ္ေတြအတြက္ လည္း တကယ့္ကို ႀကီးႀကီးမားမား အိပ္မက္ Great Dream ႀကီးေတြ မက္ခ်င္တိုင္းမက္ႏိုင္တဲ့ နယ္ပယ္တစ္ခုပါပဲ။ ျဖစ္ ႏိုင္ရင္အဘက္ဘက္က အားသြန္ခြန္စုိက္ ႀကိဳးစားၾကည့္ သင့္ၾကပါတယ္။ အိပ္မက္ဆိုတာ လူတိုင္းမွာမက္ခြင့္ရွိပါတယ္။
စစျခင္းမွာေတာ့ ေလာေလာလတ္လတ္ ကိုယ့္ျပည္ တြင္းမွာ လုပ္လို႔ကိုင္လို႔အဆင္ေျပ အလုပ္ျဖစ္ႏိုင္မယ့္ လုပ္ငန္းမ်ဳိးေလးေတြကေန အစျပဳလုပ္ကုိင္သင့္ပါတယ္။ ဥပမာ-Online ကေန လက္ေဆာင္ပစၥည္းတို႔ ပါဆယ္တို႔ ပို႔ေပးတဲ့ Service လိုဟာမ်ဳိးေလးေတြပါ။ Idea ေကာင္းရင္ေကာင္းသေလာက္ အက်ဳိးရွိႏိုင္တဲ့ လုပ္ငန္းျဖစ္ပါ တယ္။အားလံုးစဥ္းစားၾကည့္ၾကဖို႔ပါ။
အခြင့္အလမ္း(၅)
ေနာက္ ICT နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လူေတြသိပ္မျမင္ၾက တဲ့ Hidden Opportunity တစ္ခုကေတာ့ အလြတ္ Professional အျဖစ္ရပ္တည္မႈ FreelanceProfessionalismပါ။ ဒါကေတာ့ ကိုယ္ကြၽမ္းက်င္တဲ့နယ္ပယ္ WebDesign, Network တစ္ခုခုမွာအလြတ္တမ္းServiceProviderအျဖစ္ရပ္တည္တဲ့သေဘာပါ။ရုံးေန႔တိုင္းတက္ရတာတို႔၊ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြနဲ႔ေနရတာတို႔ကို မႏွစ္သက္တဲ့ လူငယ္ေတြအတြက္ အထူးသင့္ေတာ္ပါတယ္။ တစ္ခါ တစ္ရံမွာ Designer တစ္ေယာက္ဟာ ရုံးတစ္ခုခုမွာ လုပ္ေနရင္တစ္လကို လစာေငြတစ္သိန္း၀န္းက်င္ေလာက္ ပဲရႏိုင္ေပမယ့္ ျပင္ပကအပ္တဲ့ ဒီဇိုင္းေတြကို တကယ္ ထူးထူးခြၽန္ခြၽန္ လုပ္ေပးႏိုင္ရင္ ပွ်မ္္းမွ်တစ္လကို ေလးငါး ေျခာက္သိန္းေလာက္အထိ ၀င္ေငြရရွိႏိုင္တာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ တိုးတက္ၿပီးျဖစ္တဲ့ ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္ေတြမွာေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔နည္းပညာ အတိုင္ပင္ခံ (ICT Counsultant) တစ္ေယာက္ရဲ႕တစ္လ၀င္ေငြဟာ ေဒၚလာသိန္းခ်ီၿပီးေတာ့ ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ သင္ၾကားေရးကို၀ါသနာပါတဲ့ လူငယ္ေတြ အတြက္ကေတာ့ သက္ဆိုင္ရာႏိုင္ငံတကာ အသိအမွတ္ ျပဳ ဘြဲ႕၊ ဒီပလိုမာေတြကို ထူးထူးခြၽန္ခြၽန္ေအာင္ၿပီးသြားရင္ အလြတ္သေဘာနဲ႔ Guide အျဖစ္သင္ၾကားျပသေပးလို႔ ရသလို ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္းေတြမွာလည္း အခ်ိန္ပုိင္း နည္းျပအျဖစ္၀င္ေရာက္သင္ၾကားေပးႏုိင္ပါတယ္။ Guide ေတြ၊ သင္တန္းနည္းျပဆရာေတြရဲ႕ ၀င္ေငြကလည္း တစ္ လကို ေလး/ငါးသိန္း၀န္းက်င္ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဒီကေန႔ေခတ္ဟာ နည္းပညာေခတ္ လို႔ ဆိုတာနဲ႔အညီ ICT နဲ႔ဆက္စပ္ပတ္သက္ေနတဲ့အခြင့္အလမ္းေတြဟာတျခားလုပ္ငန္းနယ္ပယ္ေတြမွာထက္ စာရင္ မ်ားစြာမ်ားစြာရွိေနပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံရဲ႕ Political Climate တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာမႈ၊ နည္းပညာဖြံ႕ ၿဖိဳးတုိးတက္လာမႈ၊ ဆက္သြယ္ေရးပညာ (Communication Network) မ်ား ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္လာမႈ၊ လွ်ပ္စစ္မီးပိုမိုရရွိလာ ႏိုင္မႈတို႔ေပၚမူတည္ၿပီး ျပည္တြင္း ICT လုပ္ငန္းမ်ားဟာ အရွိန္အဟုန္နဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လာႏိုင္ေျခေတြ မ်ားစြာရွိ ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ လက္ရွိအေျခအေနမွာ မိမိတို႔မွာရွိတဲ့ Capacity၊ Skill၊ Ability
ေတြ ကိုအေျချပဳၿပီး ICT လုပ္ငန္းမ်ား အားေကာင္း ေမာင္းသန္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လာေအာင္ ပူးေပါင္းေဆာင္ ရြက္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရင္းအႏွီးမရွိေသးလို႔၊ အေျခအေနမေပးေသး လို႔၊ အေတြ႔အႀကံဳမရွိေသးလို႔ စတဲ့ဆင္ေျခအေၾကာင္းျပ ခ်က္ အတားအဆီး( barriers)ေတြရဲ႕တားဆီးမႈကို ခံမေန ၾကဘဲ လိုအပ္တဲ့စြမ္းရည္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းရင္း အခ်င္း ခ်င္း ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကကာ မိမိတို႔လက္တစ္ကမ္းမွာ ရွိတဲ့ အခြင့္အလမ္း(opportunities)ေတြကို ဆုပ္ဖမ္းၿပီး ဘ၀ရဲ႕ တက္လမ္းေတြကို ေလွ်ာက္လမ္းၾကပါလို႔ တိုက္တြန္း ေရးသားလိုက္ရပါတယ္။
“ ပိုက္ဆံရွိရင္ ကြန္ပ်ဴတာ ၀ယ္လို႔ရတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ပိုက္ဆံရွိရင္ ကြန္ပ်ဴတာဆိုတာ ရွိႏိုင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ပိုက္ဆံရွိတိုင္း ကြန္ပ်ဴတာ သင္ေပးႏိုင္တဲ့သူ မေတြ႔ႏိုင္ဘူး။ မရွိႏိုင္ဘူး။ ကြန္ပ်ဴတာ ရွိတိုင္းလည္း ကြန္ပ်ဴတာ သင္ေပးႏိုင္တဲ့သူ မေတြ႔ႏိုင္ဘူး။ မရွိႏိုင္ဘူး။ ကြန္ပ်ဴတာ ရွိတဲ့ေနရာတိုင္းမွာ သင္ေပးႏိုင္တဲ့သူ မရွိႏိုင္ဘူး။ ကိုယ္လုပ္ႏိုင္သေလာက္ ေလ့လာရင္ ေလ့လာသေလာက္ ကိုယ္ျပန္ရမယ္…”
ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ပုဂၢလိက ခံယူခ်က္ျဖစ္ျပီး အခြင့္သာတိုင္းလည္း အျခားသူမ်ားကို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ကြန္ပ်ဴတာကို ထိေတြ႕၊ သံုးစြဲ၊ ေလ့လာေနဆဲ အေတြ႕အၾကံဳမ်ား၊ ေလ့လာနည္းမ်ားကို အေျခခံျပီး “ကြန္ပ်ဴတာကို ဘယ္လိုေလ့လာရမလဲ” (How to Learn or Self Study about Computer and IT?) ေမးခြန္းကို အခုလို ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ျပန္ေျဖ ၾကည့္ပါတယ္။ ေအာက္မွာ ေဖာ္ျပထားတာေလးေတြက အတိုခ်ဳံးေလးေတြ ျဖစ္ျပီးေတာ့ အေသးစိပ္ကို ေနာင္မွာ ဆက္လက္ ေ၀မွ် သြားမွာပါ။
Self-Studying – ကိုယ္တိုင္ ေလ့လာျခင္း
ကြန္ပ်ဴတာကို အေျခအေနေပးရင္ ေပးသလို၊ အဆင္ေျပရင္ ေျပသလို၊ အရူးအမူး ေလ့လာပါ။ကြန္ပ်ဴတာ အေၾကာင္းကို အျမဲတမ္း စိတ္၀င္စားပါ။ (ခ်စ္သူရည္းစားကို စိတ္၀င္စားသေလာက္ ကြန္ပ်ဴတာကို စိတ္၀င္စားပါ။ သို႔ေသာ္ ခ်စ္သူရည္းစားကို ထည္လဲေျပာင္းသလိုေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာကို ထည္လဲ မေျပာင္းပါႏွင့္။ – အစပိုင္းတြင္ Windows, Mac, Linux စသည့္ OS တစ္ခုခုကို ရင္းႏွီးေအာင္ သံုးတတ္ေစရန္ ဆိုလိုပါသည္။)ကြန္ပ်ဴတာ ကိုင္ရသည္ ျဖစ္ေစ၊ မကိုင္ရသည္ ျဖစ္ေစ ကြန္ပ်ဴတာႏွင့္ ပတ္သက္သည္မ်ားကို ေလ့လာေနပါ။ (အလြန္အေရးၾကီးပါသည္။) ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ေလ့လာရတာ မလြယ္ပါ။ သို႔ေသာ္ အေလ့အက်င့္ရသြားလ်င္ေတာ့ မခက္ေတာ့ပါ။
IT Social Networking – အိုင္တီ အေပါင္းအသင္း မိတ္ေဆြမ်ား
ကြန္ပ်ဴတာကို မိမိကဲ့သို႔ အရူးအမူး စိတ္၀င္စားသူမ်ားႏွင့္ မိတ္ေဆြဖြဲ႕ပါ။ထိုမိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္အတူ မိမိ သိထားသည္မ်ားကို ေဖာက္သည္ခ် ေ၀မွ်ေပးျပီး၊ မသိေသးသည္မ်ားကို ေမးျမန္းပါ။တစ္ျပိဳင္တည္းမွာပင္ မိမိအတြက္ အသံုး၀င္သည့္ နည္းလမ္းမ်ား (Tips and Tricks)၊ ေလ့က်င့္ေရး သင္ခန္းစာမ်ား (Tutorials) ႏွင့္ အသံုးခ်ေဆာ့ဖ္၀ဲမ်ား (Application Software) ကို မွတ္သားျခင္း၊ စုေဆာင္းထားျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ပါ။
Having Good Moral – ေစတနာေကာင္းထားပါ
အျခားသူမ်ားကိုလည္း ဖလွယ္ပါ။ ေ၀မွ်ပါ။ (ကိုယ္ရသလို ကိုယ္သိသလို သူမ်ားကိုလည္း သိေစခ်င္၊ ရေစခ်င္သည့္ ေစတနာေကာင္းသည္ လူတိုင္းတြင္ မရွိသည့္၊ လူတိုင္း ထားရွိ ေမြးျမဴသင့္သည့္ စိတ္ဓါတ္ေကာင္းတစ္ခု ျဖစ္ျပီး၊ ကိုယ္တိုင္ ေလ့လာသင္ယူမႈ (Self study) အတြက္ ႏွင့္ ပတ္၀န္းက်င္အတြက္ အလြန္ပင္ အေထာက္အကူျပဳေလသည္။)
Learning by Internet – အင္တာနက္မွ ေလ့လာျခင္း
အင္တာနက္ သံုးခြင့္ရသည့္ ေနရာတြင္ အင္တာနက္ကို ရေအာင္သံုးပါ။ အင္တာနက္သံုးရသည့္ အခ်ိန္တြင္ မည္သည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေလ့လာမည္ ရွာေဖြမည္ကို – အင္တာနက္ သံုးခြင့္ မရေသးသည့္ အခ်ိန္မ်ားတြင္ ၾကိဳတင္ ျပင္ဆင္ မွတ္သားထားပါ။ သို႔မွသာ အင္တာနက္ တကယ္ သံုးခြင့္ရသည့္ အခ်ိန္တြင္ ထိေရာက္စြာ၊ အက်ဳိးရွိရွိ သံုးႏိုင္မည္။
Using Search Engines – ရွာေဖြေရး ၀က္ဘ္ဆိုက္မ်ားကို သံုးျခင္း
Search Engine မ်ားကို သံုးတတ္ေအာင္ ေလ့လာပါ။ အင္တာနက္ထဲတြင္ လိႈင္းစီးႏုိင္ရန္ (Internet Surfing)၊ အခ်ိန္တိုအတြင္း လိုရာခရီးအျမန္ေရာက္ႏိုင္ရန္အတြက္ Search Engine မ်ားသည္ တစ္ဦးခ်င္းစီ၏ အသံုးခ်ႏိုင္စြမ္းအေပၚ မူတည္ျပီး (လိပ္တစ္ေကာင္ ျဖစ္ႏိုင္သလို) ဒံုးပ်ံတစ္စင္းကဲ့သို႔လည္း လိုရာခရီးသို႔ လ်င္ျမန္စြာေရာက္ရွိေစရန္ ကူညီေပးႏိုင္သည္။
Using Search Keywords Effectively – ေသာ့ခ်က္စကားလံုးမ်ားကို ထိေရာက္စြာ သံုးျခင္း Search Keywords မ်ားကလည္း အင္တာနက္ထဲမွ လိုရာ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားကို အျမန္ဆံုးရရွိေစရန္ မ်ားစြာ အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေစသည္။ ေသာ့ခ်က္စကားလံုးမ်ားကို မွန္ကန္စြာ သံုးတတ္မွ အင္တာနက္တြင္ ရွာေဖြမႈ ျမန္ဆန္မည္ ျဖစ္သည္။
Participating at Internet Forums
အင္တာနက္ စကား၀ိုင္းမ်ား (Internet Forums) မွတဆင့္ အျခားသူမ်ား ၾကံဳေနရသည့္ အခက္အခဲမ်ား ျပႆနာမ်ားကို ၾကိဳတင္ေလ့လာ သိရွိထားႏိုင္သည္။ မိမိတို႔၏ ျပႆနာမ်ားကို အမ်ားသို႔ ေ၀မွ် အသိေပး အကူအညီေတာင္းႏိုင္သည္။ ထို႔ထက္ အဆင့္ျမင့္လာပါက ကိုယ္တိုင္ ဦးေဆာင္ပါ၀င္ ေဆြးေႏြးလာႏိုင္မည္။
Wikipedia – အခမဲ့ အြန္လိုင္း စြယ္စံုက်မ္း
အခမဲ့ အြန္လိုင္း စြယ္စံုက်မ္း (Wikipedia) ကို အင္တာနက္သံုးသူတိုင္း လက္မလႊတ္သင့္ပါ။ တခါတရံ မသိေသးသည့္ အေၾကာင္းအရာသစ္ တစ္ခုကို စတင္ေလ့လာရေတာ့မည့္ အခါတြင္္ ဘယ္ကစေလ့လာရမွန္း မသိ၊ ဘယ္လို ၀က္ဘ္ဆိုက္ေတြမွာ သြားၾကည့္ရမည္ကို မသိေသးလ်င္ ၀ီကီပီဒီယ မွာ အရင္သြားၾကည့္ျပီးမွ ဆက္လုပ္လို႔ အဆင္ေျပသည္မ်ား ၾကံဳဖူးပါသည္။
Reading by RSS – RSS ျဖင့္ စာဖတ္ပါ
သြားခ်င္သည့္၊ စိတ္၀င္စားသည့္ ၀က္ဘ္ဆိုက္ေပါင္း 30 ရွိျပီး အင္တာနက္သံုးခြင့္ရသည့္ အခ်ိန္ႏွင့္ေငြေၾကးအင္အားက တစ္ေန႔လ်င္ တစ္နာရီစာသာ အခြင့္အေရးရသည္ဆိုပါစို႔။ ထိုအေျခအေနအတြက္ ထို၀က္ဘ္ဆိုက္ေပါင္း 30 သို႔ တစ္ခုခ်င္းစီ သြားဖတ္ေနမည့္အစား ၄င္းဆိုက္မ်ားမွ ေပးထားသည့္ RSS Feed မ်ားကို ႏွစ္သက္ရာ RSS Reader (Google Reader, Great News Portable RSS Reader, etc) ျဖင့္ ဖတ္ရႈျခင္းက အခ်ိန္ႏွင့္ေငြေၾကးကို အထိေရာက္ဆံုးကို အသံုးခ်ရာေရာက္သည့္ အျပင္ စိတ္ေရာလူေရာ လြယ္ကူ သက္သာေစသည္။
Learning at Training Schools – သင္တန္းမ်ား တက္ျခင္း
သင္တန္းတက္ႏိုင္လ်င္၊ သင္တန္း တက္ခြင့္ၾကံဳလ်င္ သင္တန္းတက္ပါ။ တခါတရံတြင္ ကိုယ္တိုင္အၾကာၾကီး ေလ့လာမွ သိရမည့္ အရာမ်ားကို သင္တန္းမ်ားတြင္ မိနစ္ပိုင္းေလာက္မွ်ႏွင့္ သိရွိနားလည္သြားႏိုင္သည္။ KMD မွာ Basic Networking တစ္ခု တက္ဖူးပါတယ္… အဲဒါကလည္း အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ေတာ့ Cabling ကို သိခ်င္လို႔ပါ။ RJ-45 ေခါင္းနဲ႔ Cat-5 ၾကိဳးေတြ ခ်ိတ္ဆက္တာကို စာဖတ္ၾကည့္ရံုနဲ႔ မရ လက္ေတြ႕လည္း
သိမွ ျဖစ္ေတာ့မွာမို႔ သြားတက္ျဖစ္တာ။ သင္တန္းတိုင္း မေကာင္းႏိုင္ေပမဲ့ တက္ျဖစ္တဲ့ သင္တန္းမွန္သမွ်မွာ ရသမွ် အရင္းအျမစ္ေတြ ကို ထိေရာက္ေအာင္ သံုးႏိုင္ဖို႔ အေရးၾကီးပါတယ္။ အဲဒါမွ သင္တန္း တက္ရက်ဳိး အခ်ိန္ကုန္၊ ေငြကုန္၊ လူပင္ပန္းရက်ဳိးေတြ နပ္မွာပါ။ သင္တန္းမွ သင္ရိုးမ်ား၊ ေလ့က်င့္ခန္းမ်ား၊ နည္းျပ ဆရာ/ဆရာမမ်ား၊ အတူတက္ေနသူမ်ားဟာ အေကာင္းဆံုး အရင္းအျမစ္ေတြပါပဲ။
Using OSF (Open Source Free) Softwares
အခမဲ့ရသည့္ အပြင့္ေဆာ့ဖ္၀ဲမ်ားကို သံုးပါႏိုင္ငံတကာတြင္ သြားေရာက္ အလုပ္လုပ္ရန္၊ သို႔မဟုတ္ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားႏွင့္ ယွဥ္တြဲ အလုပ္လုပ္ရန္၊ သို႔မဟုတ္ လိပ္ျပာသန္႔စြာ ၊ ေဘးရန္ကင္းစြာ ေနထိုင္ႏိုင္ရန္အတြက္ အလကား ရသည့္ေဆာ့ဖ္၀ဲမွန္သမွ်ကို သံုးျခင္းထက္၊ အလကားရသည့္ အပြင့္ေဆာ့ဖ္၀ဲမ်ား (ကၽြန္ေတာ္က Open Source Free (OSF) Software မ်ားဟု ကိုယ့္ဘာသာ အမည္ေပးထားသည္။) ကို ထိထိေရာက္ေရာက္
အသံုးခ်ႏိုင္ေစရန္ ၾကိဳးစားပါ။
ကိုယ္တိုင္ေလ့လာရတယ္ဆိုတာ ခရီးၾကမ္းတစ္ခုပါ။ မလြယ္ပါဘူး။ လူတိုင္းလည္း ေရရွည္ မေလ်ာက္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ လူတိုင္း၊ အထူးသျဖင့္ ဘ၀မွာ ပညာကို ခ်စ္ခင္ ျမတ္ႏိုးသူတိုင္း တစ္ခုခုကို ကိုယ္တိုင္ေလ့လာၾကည့္ဖို႔ ၾကိဳးစားသင့္ၾကပါတယ္…။ ရလာတဲ့ ျမင္ရတဲ့ အက်ဳိးဆက္ေတြ၊ မျမင္ရတဲ့အက်ဳိးဆက္ေတြကိုေတာ့ ဘာသာရပ္တစ္ခုခုကို ကိုယ္တိုင္ေလ့လာ သင္ယူေလ့က်င့္ဖူးသူတိုင္း ခံစားနားလည္ သိရွိႏိုင္မွာပါ…
စာဖတ္ေနတဲ့ ခ်စ္မိတ္ေဆြေရာ ဘ၀မွာ ဘယ္လို Self Study လုပ္ခဲ့ဖူးလဲ …အမ်ားအတြက္ ေ၀မွ် ေဆြးေႏြးသြားေစခ်င္ပါတယ္ ….
PostSubject: အိုင္စီတီ အခြင့္အလမ္းမ်ား Mon Jul 19, 2010 3:10 am
ယေန႔ေခတ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔လူငယ္ေတြၾကားမွာ ကြန္ပ်ဴတာ၊ အိုင္တီ၊ အင္တာနက္ ဆိုတဲ့ေ၀ါဟာရေတြက ပလူပ်ံေအာင္ၾကား ေနရပါတယ္။ မ်ားျပားလွတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္း ေပါင္းစံု လက္မွတ္ေပါင္းစံု ေနာက္မွလူငယ္ေတြခမ်ာ ေငြထုပ္ပိုက္ၿပီး တေကာက္ေကာက္လုိက္တက္ ေနၾကရေပမယ့္ တကယ္တမ္း သင္တန္းေတြၿပီး လက္မွတ္ေတြရၾကတဲ့အခါ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ေယာင္ခ်ာခ်ာ ျဖစ္ေနတတ္ၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ကေတာ့ ႏိုင္ငံျခားထြက္ အလုပ္လုပ္ျဖစ္ၾကေပမယ့္ ICT ဆိုတာျပည္တြင္းမွာ အသံုးခ်လို႔မရတဲ့ ပညာရပ္တစ္ခု လိုျဖစ္ေနပါတယ္။
တစ္ကယ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူငယ္ေတြ အတြက္ ICT နည္းပညာ ကိုအသံုးခ်ၿပီး ျပည္တြင္းမွာ တစ္ပိုင္းတစ္ႏိုင္လုပ္ကိုင္ႏိုင္တဲ့ SME (Small and MediumSized Enterprise) လုပ္ငန္းေလးေတြ မ်ားစြာရွိပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕လူငယ္ေတြက အသက္အရြယ္ငယ္ေသးလို႔ စီးပြား ေရးလုပ္လို႔ျဖစ္ပါ့မလားလို႔ စိုးရိမ္ၾကတာရွိပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ပါတ္သတ္လို႔ ကမၻာေက်ာ္ဘီလ်ံနာသူေဌးႀကီး ေဒၚနယ္လ္ ထရန္႔ (Donald Trump) ေျပာဖူးတာေလး ရွိပါတယ္။
`ကိုယ္ကငယ္ေလးလို႔၊ အေတြ႕အႀကံဳနည္း ေသးလို႔ စီးပြားရွာဖို႔ အရည္အခ်င္းမျပည့္ေသးဘူးလို႔ ဘယ္ေတာ့မွမတြက္ပါနဲ႔။ ကြၽန္ေတာ္အေကာင္းဆံုး အႀကံဉာဏ္ေတြထုတ္သံုးခဲ့တုန္းက အသက္ႏွစ္ဆယ္ပဲရွိေသးတယ္။ဒါ့ေၾကာင့္ငယ္ေသးလို႔ဆိုၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယံုၾကည္ မႈအားမနည္းပါေစနဲ႔။ တစ္ခါတစ္ေလမွာ လူငယ္ေတြဟာ ပိုၿပီးထက္ျမက္တဲ့ စီးပြားေရးပညာရွင္ေတြ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္တဲ့။´
ကဲ…ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာလူငယ္ေတြလဲ ICT ကိုသံုးၿပီး ထက္ျမက္တဲ့ စီးပြားေရးပညာရွင္ေတြ ျဖစ္ ေအာင္ ဘာေတြလုပ္ႏိုင္ၾကပါသလဲ။ ႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေအာင္ တစ္ဖက္တစ္လမ္းက ဘယ္လိုပါ ၀င္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ၾကပါသလဲ။ ၾကည့္လိုက္ၾကရေအာင္။
အခြင့္အလမ္း (၁)
ဒါကေတာ့ သမားရုိးက်နည္းလမ္းျဖစ္တဲ့ ၀န္ထမ္း အလုပ္ပါ။ လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ ျပည္တြင္းမွာပဲ သင္ၾကားလုိ႔ ရတဲ့ႏိုင္ငံတကာ အသိအမွတ္ျပဳ ဒီပလိုမာေတြျဖစ္တဲ့ IDCS တို႔ IADCS တို႔၊ University of Greenwich ကေပးအပ္ခ်ီး ျမႇင့္တဲ့ BIT ဘြဲ႕တို႔ကို ရရွိၿပီးရင္ ေဒသတြင္း အိုင္စီတီဖြံ႕ ၿဖိဳးတဲ့စကၤာပူတုိ႔လိုႏိုင္ငံမ်ဳိးေတြမွာသြားေရာက္ အလုပ္ လုပ္ကိုင္ႏိုင္ၾကပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ စကၤာပူမွာဆို ရင္ Programmer, System Analyst, Network Engineer, Project Manager စတဲ့ရာထူးေတြမွာ ျမန္မာေတြလုပ္ကိုင္ ၾကတာမ်ားၿပီး လစာကေတာ့ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၅၀၀ ေလာက္ကေန ၅၀၀၀ေလာက္ အထိရတတ္ၾကပါတယ္။ အဲ့ Project Manager (PM) လို ရာထူးမ်ဳိးဆိုရင္ေတာ့ MBA ဘြဲ႕လိုမ်ဳိးပါတြဲရထားရင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ တစ္ေသာင္းေလာက္အထိ ရတတ္တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ကိုယ့္ေျမေပၚမွာပဲ ရပ္တည္ေနခ်င္တဲ့သူေတြ၊ ႏိုင္ငံျခား သြားဖို႔ဇာတာေမွးမွိန္ေနေသးတဲ့သူေတြအေနနဲ႔ကတာ့ ျပည္တြင္းက အိုင္တီစီးပြားေရးလုပ္ငန္း သို႔မဟုတ္ NGO ေတြမွာ ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ႏိုင္ပါတယ္။ စစျခင္းမွာေတာ့ကိုယ့္ေမွ်ာ္မွန္းထားသလို ၀င္ေငြ၊ အေျခအေနေတြကို ရ ႏိုင္မွာမဟုတ္ပါ။ ဒါေပမဲ့ တန္းဘိုးျဖတ္လို႔မရတဲ့ ေငြေပး ၀ယ္လို႔မရတဲ့ အေတြ႕အႀကံဳ(experience) ကိုေတာ့ ရရွိ မွာျဖစ္ပါတယ္။ အေတြ႕အႀကံဳေတြကို စုေဆာင္းၿပီး ကိုယ့္လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ထပ္ျဖည့္ရင္းနဲ႔ ကိုယ္ေမွ်ာ္မွန္းထားတဲ့ အေျခအေနကို တစ္ထစ္ျခင္းတက္လွမ္း ဖန္တီးႏိုင္ပါ တယ္။
ဒီေခတ္မွာ သတိျပဳရမဲ့အခ်က္တစ္ခ်က္ကေတာ့ ဘယ္ Professional လိုင္းကို လိုက္တဲ့သူပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တစ္ လိုင္းတည္း တစ္မ်ဳိးတည္း ရပ္တည္လို႔မရေတာ့ပါဘူး။ ယေန႔ ကမၻာ့စီးပြားေရးလုပ္ငန္းအမ်ားစုဟာ T Person ပုဂၢိဳလ္ေတြကို သာလိုလားၿပီး အလုပ္ခန္႔ေလ့ရွိ ၾကပါ တယ္။ T Person ပုဂၢိဳလ္ဆိုတာက အဂၤလိပ္အကၡရာ T ကို ေဇာက္ထိုးထားတဲ့ ပံုစံပါ။ က်ယ္ျပန္႔တဲ့အသိပညာ (Wide knowledge) ေပၚမွာ အေျခခံၿပီး ကိုယ့္ရဲ႕Professional Skill ကို တည္ေဆာက္ယူရတဲ့ သေဘာပါ။ ဒါေၾကာင့္ လူငယ္ေတြအေနနဲ႔လည္း ICT ကို ေလ့လာၿပီးတဲ့အျပင္ MBA တို႔လို စီးပြားေရးစီမံခန္႔ခြဲမႈလိုင္းေတြကို တြဲဖက္ေလ့လာထားျခင္းအားျဖင့္ အလုပ္အကိုင္ေစ်းကြက္ (Labour-Market) မွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေစ်းေကာင္းေကာင္း (Skimming Price)နဲ႔ အစြံထုတ္ႏိုင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အခြင့္အလမ္း (၂)
အင္တာနက္ကဖီးေတြကို ေနရာအႏွံ႕ေတြ႕ျမင္လာရ ပါတယ္။ တိုးတက္လာတဲ့ ဆက္သြယ္ေရးေရစီးေတြေပၚ မွာ အရင္က လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေပၚကလူငယ္ေတြလည္း အင္တာနက္ကဖီးေတြေပၚကို ေရာက္ကုန္ၾကပါ တယ္။ ဒါဟာ ကြၽန္ေတာ္တု႔ိ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ တိုးတက္မႈျဖစ္လို႔ ႀကိဳဆုိၾကရမွာပါ။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ဒီအင္တာနက္ကဖီးလုပ္ငန္း ဟာလည္း ICT ကိုအေျချပဳတဲ့ စီးပြားေရးအခြင့္အလမ္း တစ္ရပ္ တစ္ခု အေနနဲ႔ျဖစ္ထြန္းလာပါတယ္။ ေယဘုယ် အားျဖင့္ အင္တာနက္ကဖီးဆိုင္တစ္ဆိုင္ဖြင့္ဖို႔ အခန္းငွားခ၊ ကြန္ပ်ဴတာ၀ယ္ဖို႔ကုန္က်စရိတ္၊အခန္းျပင္ဆင္စရိတ္၊ အင္တာနက္လိုင္း၊ အလုပ္သမားစရိတ္ စုစုေပါင္းသိန္း ၁၅၀ ၀န္းက်င္ေလာက္ ကုန္က်ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္အင္တာနက္ကဖီးတစ္ဆိုင္ရဲ႕ တစ္ေန႔၀င္ေငြဟာလည္း ေနရာေကာင္းေကာင္း (Strategic Location)၊ ပံုမွန္ေဖာက္ သည္ (Loyal Customer) သာရွိမယ္ဆိုရင္ မေသးလွတာမို႔
အက်ဳိးအျမတ္ရွိတဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတစ္ခုလို႔ ဆိုႏုိင္ပါ တယ္။ ဒီေနရာမွာ လူငယ္ေတြအတြက္ ေငြအရင္းအႏွီးက အဓိကအခက္အခဲ တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ဒါေပမယ့္ ဥပမာ- ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းမႏိုင္ရင္ သူငယ္ခ်င္းငါးေယာက္ ေလာက္ေပါင္းၿပီး တစ္ေယာက္ကို သိန္း၃၀စီေလာက္ ထည့္ၿပီးလုပ္ရင္လည္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ လူမ်ားေတာ့ ၀န္ထမ္းစရိတ္လည္းသက္သာသလို အားလံုးတိုင္တုိင္ပင္ပင္နဲ႔ ေဆာင္ရြက္လို႔ရတာမို႔ ေအာင္ျမင္ဖို႔ Chance လည္း ပိုမ်ားပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာေတြရဲ႕ နဂုိဓေလ့ကိုက ပူေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈအားနည္းတာမို႔ အဲ့ဒီ စိတ္ဓာတ္ေတြကို ျပဳျပင္ၿပီး အခ်င္းခ်င္းပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကျခင္း အားျဖင့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ ပိုမိုေအာင္ျမင္ႏိုင္ၾကမယ္ လို႔ထင္ပါတယ္။
အခြင့္အလမ္း (၃)
ေနာက္ ICT နဲ႔ဆက္စပ္ေနတဲ့စီးပြားေရး အခြင့္အလမ္းတစ္ခုကေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာပစၥည္း Hardware ေရာင္း၀ယ္တဲ့လုပ္ငန္းနဲ႔ Service ေပးတဲ့လုပ္ငန္းပါ။ဒီလုပ္ငန္းဟာ ယေန႔အခ်ိန္ထိ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ICT နဲ႔ပါတ္ သက္ၿပီးအတြင္က်ယ္ဆံုးနဲ႔ အလုပ္အျဖစ္ဆံုးလုပ္ငန္းတစ္ခုလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ကြန္ပ်ဴတာ Hardwareေရာင္း၀ယ္ေရးအတြက္ အရင္းအႏွီးေငြေၾကးပမာဏကေတာ့ ခုနက အင္တာနက္ကဖီးထက္စာရင္ မ်ားစြာမ်ားျပား ေနေပမယ့္ ရရွိမယ့္အက်ဳိးအျမတ္ကလည္း မေသးလွပါဘူး။ၿပီးေတာ့ကုမၸဏီႀကီးေတြနဲ႔ရင္းႏွွီးမႈ၊ယံုၾကည္မႈေတြအေပၚမူတည္ၿပီး အေႂကြပစၥည္းခ်ေပးတာမ်ဳိးေတြလည္းရွိတာမို႔ ကိုယ့္ရဲ႕စီမံခန္႔ခြဲမႈေပၚမူတည္ၿပီး ရင္းႏွီးေငြပမာဏ (Investment Amount) ကိုေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ပါတယ္။ ခန္႔မွန္းေျခ Hardware နဲ႔ Service Center တစ္ခုအတြက္ ရင္းႏွီးေငြ ကေတာ့ က်ပ္ေငြသိန္းငါးရာကေန တစ္ေထာင္အတြင္းမွာ ရွိပါတယ္။ ရင္းႏွီးေငြအဆင္ေျပတဲ့ လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ အစုစပ္အျဖစ္ လုပ္ကိုင္သင့္ၾကတဲ့ လုပ္ငန္းတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။
အခြင့္အလမ္း (၄)
ဒီလုပ္ငန္းမ်ဳိးကိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သတိ ထားမိၾကမွာမဟုတ္ပါဘူး။ အဲ့ဒါကေတာ့ Website Service နဲ႔ Web Ownership လုပ္ငန္းပါ။လက္ရွိအေျခအေန မွာ ျပည္တြင္း ICT လုပ္ငန္းေတြသိပ္မဖြံ႕ၿဖိဳးလွတာမို႔ အက်ဳိးအျမတ္မရႏိုင္ေသးေပမယ့္ ဒီလုပ္ငန္းကေန မက္ေလာက္စရာ Income နဲ႔ Profit ေတြကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ လွမ္းျမင္ေနရပါတယ္။ Web-site business အတြက္ ရုံး ခန္းေနရာ (office space) ေတြ၊ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ(Investm-ent) ေတြဘာမွ သိပ္ႀကီးႀကီးမားမားမလိုပါဘူး။ အင္တာ နက္ Service နဲ႔ ကြန္ပ်ဴတာတစ္လံုးရွိရင္ အခ်ိန္မေရြး ေနရာမေရြး Website တစ္ခုကို Operate လုပ္လို႔ ရပါတယ္။ အဲ..ဒါေပမယ့္ ကြၽမ္းက်င္မႈ (Skill) နဲ႔အႀကံဉာဏ္ (Idea) ေတာ့လိုအပ္တာေပါ့။ ဥပမာ- ဒီကေန႔ ကမၻာေက်ာ္ Google တုိ႔၊ e-Bay တို႔ဟာ ဒီလိုနဲ႔အစျပဳၿပီးေအာင္ျမင္မႈ ရခဲ့ၾကတာပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ျမန္မာလူငယ္ေတြအတြက္ လည္း တကယ့္ကို ႀကီးႀကီးမားမား အိပ္မက္ Great Dream ႀကီးေတြ မက္ခ်င္တိုင္းမက္ႏိုင္တဲ့ နယ္ပယ္တစ္ခုပါပဲ။ ျဖစ္ ႏိုင္ရင္အဘက္ဘက္က အားသြန္ခြန္စုိက္ ႀကိဳးစားၾကည့္ သင့္ၾကပါတယ္။ အိပ္မက္ဆိုတာ လူတိုင္းမွာမက္ခြင့္ရွိပါတယ္။
စစျခင္းမွာေတာ့ ေလာေလာလတ္လတ္ ကိုယ့္ျပည္ တြင္းမွာ လုပ္လို႔ကိုင္လို႔အဆင္ေျပ အလုပ္ျဖစ္ႏိုင္မယ့္ လုပ္ငန္းမ်ဳိးေလးေတြကေန အစျပဳလုပ္ကုိင္သင့္ပါတယ္။ ဥပမာ-Online ကေန လက္ေဆာင္ပစၥည္းတို႔ ပါဆယ္တို႔ ပို႔ေပးတဲ့ Service လိုဟာမ်ဳိးေလးေတြပါ။ Idea ေကာင္းရင္ေကာင္းသေလာက္ အက်ဳိးရွိႏိုင္တဲ့ လုပ္ငန္းျဖစ္ပါ တယ္။အားလံုးစဥ္းစားၾကည့္ၾကဖို႔ပါ။
အခြင့္အလမ္း(၅)
ေနာက္ ICT နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လူေတြသိပ္မျမင္ၾက တဲ့ Hidden Opportunity တစ္ခုကေတာ့ အလြတ္ Professional အျဖစ္ရပ္တည္မႈ FreelanceProfessionalismပါ။ ဒါကေတာ့ ကိုယ္ကြၽမ္းက်င္တဲ့နယ္ပယ္ WebDesign, Network တစ္ခုခုမွာအလြတ္တမ္းServiceProviderအျဖစ္ရပ္တည္တဲ့သေဘာပါ။ရုံးေန႔တိုင္းတက္ရတာတို႔၊ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြနဲ႔ေနရတာတို႔ကို မႏွစ္သက္တဲ့ လူငယ္ေတြအတြက္ အထူးသင့္ေတာ္ပါတယ္။ တစ္ခါ တစ္ရံမွာ Designer တစ္ေယာက္ဟာ ရုံးတစ္ခုခုမွာ လုပ္ေနရင္တစ္လကို လစာေငြတစ္သိန္း၀န္းက်င္ေလာက္ ပဲရႏိုင္ေပမယ့္ ျပင္ပကအပ္တဲ့ ဒီဇိုင္းေတြကို တကယ္ ထူးထူးခြၽန္ခြၽန္ လုပ္ေပးႏိုင္ရင္ ပွ်မ္္းမွ်တစ္လကို ေလးငါး ေျခာက္သိန္းေလာက္အထိ ၀င္ေငြရရွိႏိုင္တာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ တိုးတက္ၿပီးျဖစ္တဲ့ ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္ေတြမွာေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔နည္းပညာ အတိုင္ပင္ခံ (ICT Counsultant) တစ္ေယာက္ရဲ႕တစ္လ၀င္ေငြဟာ ေဒၚလာသိန္းခ်ီၿပီးေတာ့ ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ သင္ၾကားေရးကို၀ါသနာပါတဲ့ လူငယ္ေတြ အတြက္ကေတာ့ သက္ဆိုင္ရာႏိုင္ငံတကာ အသိအမွတ္ ျပဳ ဘြဲ႕၊ ဒီပလိုမာေတြကို ထူးထူးခြၽန္ခြၽန္ေအာင္ၿပီးသြားရင္ အလြတ္သေဘာနဲ႔ Guide အျဖစ္သင္ၾကားျပသေပးလို႔ ရသလို ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္းေတြမွာလည္း အခ်ိန္ပုိင္း နည္းျပအျဖစ္၀င္ေရာက္သင္ၾကားေပးႏုိင္ပါတယ္။ Guide ေတြ၊ သင္တန္းနည္းျပဆရာေတြရဲ႕ ၀င္ေငြကလည္း တစ္ လကို ေလး/ငါးသိန္း၀န္းက်င္ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဒီကေန႔ေခတ္ဟာ နည္းပညာေခတ္ လို႔ ဆိုတာနဲ႔အညီ ICT နဲ႔ဆက္စပ္ပတ္သက္ေနတဲ့အခြင့္အလမ္းေတြဟာတျခားလုပ္ငန္းနယ္ပယ္ေတြမွာထက္ စာရင္ မ်ားစြာမ်ားစြာရွိေနပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံရဲ႕ Political Climate တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာမႈ၊ နည္းပညာဖြံ႕ ၿဖိဳးတုိးတက္လာမႈ၊ ဆက္သြယ္ေရးပညာ (Communication Network) မ်ား ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္လာမႈ၊ လွ်ပ္စစ္မီးပိုမိုရရွိလာ ႏိုင္မႈတို႔ေပၚမူတည္ၿပီး ျပည္တြင္း ICT လုပ္ငန္းမ်ားဟာ အရွိန္အဟုန္နဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လာႏိုင္ေျခေတြ မ်ားစြာရွိ ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ လက္ရွိအေျခအေနမွာ မိမိတို႔မွာရွိတဲ့ Capacity၊ Skill၊ Ability
ေတြ ကိုအေျချပဳၿပီး ICT လုပ္ငန္းမ်ား အားေကာင္း ေမာင္းသန္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လာေအာင္ ပူးေပါင္းေဆာင္ ရြက္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရင္းအႏွီးမရွိေသးလို႔၊ အေျခအေနမေပးေသး လို႔၊ အေတြ႔အႀကံဳမရွိေသးလို႔ စတဲ့ဆင္ေျခအေၾကာင္းျပ ခ်က္ အတားအဆီး( barriers)ေတြရဲ႕တားဆီးမႈကို ခံမေန ၾကဘဲ လိုအပ္တဲ့စြမ္းရည္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းရင္း အခ်င္း ခ်င္း ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကကာ မိမိတို႔လက္တစ္ကမ္းမွာ ရွိတဲ့ အခြင့္အလမ္း(opportunities)ေတြကို ဆုပ္ဖမ္းၿပီး ဘ၀ရဲ႕ တက္လမ္းေတြကို ေလွ်ာက္လမ္းၾကပါလို႔ တိုက္တြန္း ေရးသားလိုက္ရပါတယ္။
Subscribe to:
Posts (Atom)